- Joined
- Jul 30, 2021
- Messages
- 566
மங்கையராய் பிறப்பதற்கு மாதவம் செய்திட வேண்டும்” என்று பாடியுள்ளார் கவிமணி தேசிய விநாயகம் பிள்ளை. ஆனால் மாதவம் புரிந்து பிறந்துள்ள பெண்கள் பலரும் இன்றைய சமூகத்தில் பெரும்பாலும் சமமாகவும், மரியாதையுடனும் நடத்தப்படுவதில்லை. ஆனாலும் தைரியத்தையும், நம்பிக்கையையும் ஆயுதமாக கொண்ட பெண்கள் இந்திய வரலாற்றில் வியக்க வைக்கும் பல்வேறு செயல்களை செய்து நம்மை வியக்க வைத்துள்ளனர். அவர்கள் தொடங்கி வைத்தது தான் இன்று பெண்கள் பல்வேறு துறைகளில் கால் பதிக்க உதவி புரிந்துள்ளது. அந்த வகையில் சமூகத்தில் மாற்றம் ஏற்படுத்திய பெண்கள் சிலரைப்பற்றி தெரிந்து கொள்ளலாம்!
ஆணுக்குப் பெண் சரி நிகர் என்பதை அனைத்துத் துறைகளிலும் தடம் பதித்து சாதனைகளை நிகழ்த்துவதன் மூலம் பெண்கள் நிரூபித்துவருகிறார்கள். கலை, இலக்கியம், அரசியல், விளையாட்டு, பாதுகாப்புப் பணி, எழுத்துலகம், சாகசங்கள் செய்வது என அனைத்திலும் சாதித்த இந்தியப் பெண்கள் ஏராளமானவர்கள் இருக்கிறார்கள். அதில் சில முக்கியத் துறைகளில் முதல் முறையாக ஒரு விஷயத்தைச் செய்து இறவாப் புகழடைந்த நம் இந்திய நாட்டின் முதல் எழுத்தாளராக இருப்பவர் அருந்ததி ராய்.
இவரை பற்றி தான் நாம் தற்போது காண போகிறோம்.
இந்தியாவின் மேகாலயா தலைநகர் ஷில்லாங்கில் பிறந்தார். இவரின் இயற்பெயர் சுசானா அருந்ததி ராய் .
கேரளத்தின் தாய்க்கும், வங்காளதேசத்தின் தந்தைக்கும் மகளாக பிறந்த இவர், பள்ளி படிப்பை கேரளத்தின் கோட்டயத்திலும், நீலக்கிரிலும் படிப்பை கற்றார்.
அருந்ததி ராய் தனது பள்ளி பருவத்திலிருந்தே தானாகச் சிந்திப்பவர். இதற்கு அவர் படித்த பள்ளியின் கட்டற்ற படிப்புமுறை காரணமாகத் திகழ்ந்தது. இவரது பல படைப்புகளில் சமுதாயத்திலுள்ள பெண் அடிமைத்தனம் , குழந்தைத் தொழிலாளர் பிரச்சனை , அமெரிக்காவின் வெளியுறவுக் கொள்கைகள் முதலியவற்றை விமர்சனத்துக்கு உட்படுத்தினார். மேதா பட்கர் தொடங்கிய நர்மதா பச்சாவோ அந்தோலன் (en:Narmada Bachao Andolan) என்ற அமைப்பில் தீவிரமாக பங்கு கொண்டார். இவ்வாறே இவரது குரல் சமுதாயத்தின் மறுபக்கத்தை மக்களிடம் கொண்டு சேர்ந்தது. இந்தக் குரல் பல முறை எழுத்து வடிவமாக இருந்தது
பின்னர் டெல்லி பல்கலைக்கழகத்தில் கட்டிடக்கலை பொறியியல் சம்பந்தமான படிப்பை படித்த போது தான் அவர் கட்டிடக் கலைஞர் ஜெரார்ட் டா குன்ஹாவை சந்தித்தார் .
படிக்கும் போதே இருந்த நட்பு, நாளையாடவில் காதலாக மாறியது. காதலர்களாக உலா வந்தாலும் படிப்பில் கண்ணாகவே இருந்தார்.படித்துமுடித்து விட்டு அந்த பல்கலைகழகத்தை விட்டு வெளியேறி இருவரும் திருமணம் செய்து கொண்டார்கள்.
அவர்கள் 1978 ஆம் ஆண்டில் திருமணம் செய்து கொண்டு டெல்லியிலும் பின்னர் கோவாவிலும் ஒன்றாக வாழ்ந்தனர் , நான்கு ஆண்டுகள் வாழ்க்கையில் இருவருக்கும் கருத்து வேறுபாடு ஏற்பட்டது.
1982 ஆம் ஆண்டில் பிரிந்து விவாகரத்து செய்தனர்.
ஜெரார்ட் டா குன்ஹாவுடனான விவாகரத்துக்கு பிறகு அருந்ததி மீண்டும் டெல்லிக்கு வந்தார்.
அங்கு அவர் தேசிய நகர்ப்புற விவகார நிறுவனத்தில் ஒரு மேல்பதவியில் இருந்தார்.
விவாகரத்து ஆன இரண்டு வருடத்திற்கு பிறகு சுதந்திர திரைப்பட தயாரிப்பாளரான பிரதீப் கிஷனை சந்தித்தார்.அவர் தனது விருது பெற்ற திரைப்படமான மாஸ்ஸி சாஹிப்பில் ஆடு மேய்க்கும் பாத்திரத்தை அருந்ததிக்கு நடிப்பதற்க்காக வழங்கினார் .
பின்னர் அவர்கள் அதே ஆண்டில் திருமணம் செய்து கொண்டனர். அவர்கள் இந்தியாவின் சுதந்திர இயக்கம் பற்றிய ஒரு தொலைக்காட்சித் தொடரிலும், அன்னி மற்றும் எலக்ட்ரிக் மூன் ஆகிய இரண்டு படங்களிலும் ஒத்துழைத்தனர் .
திரைப்பட உலகில் விரக்தியடைந்த ராய், ஏரோபிக்ஸ் வகுப்புகளை நடத்துவது உட்பட பல்வேறு துறைகளில் பரிசோதனை செய்தார்.
தற்போது இருவரும் தனித்தனியாக வசிக்கின்றனர். 1997 ஆம் ஆண்டில் வெளியிடப்பட்ட அவரது நாவலான தி காட் ஆஃப் ஸ்மால் திங்ஸின் வெற்றியுடன் அவர் நிதி ரீதியாகப் பாதுகாப்பாக இருந்தார் .
ராய், இந்திய தொலைக்காட்சி ஊடகக் குழுவான என்டிடிவியின் தலைவரான பிரணாய் ராயின் முக்கிய ஊடக ஆளுமையின் உறவினர் ஆவார் . தற்போது அவர் டெல்லியில் வசிக்கிறார்…
ராய் தொலைக்காட்சி மற்றும் திரைப்படங்களில் பணியாற்றிய இவர் கட்டிடக்கலை மாணவியாக இருந்தப் போது அவரது அனுபவங்களை அடிப்படையாகக் கொண்ட ஒரு திரைப்படமான " இன் விச் அன்னி கிவ்ஸ் இட் தோஸ் ஒன்ஸ் " (1989) மற்றும் " எலெக்ட்ரிக் மூன்" (1992) ஆகியவற்றிற்கான திரைக்கதைகளை அவர் எழுதினார் .
இருவரும் திருமணத்தின் போது அவரது கணவர் பிரதீப் கிரிஷனால் இயக்கப்பட்டனர். ராய் 1988 ஆம் ஆண்டில் சிறந்த திரைக்கதைக்கான தேசிய திரைப்பட விருதை இதில் அன்னி கிவ்ஸ் இட் தோஸ் ஒன்ஸ் பெற்றார் .
1994 ஆம் ஆண்டு பூலன் தேவியின் வாழ்க்கையை அடிப்படையாகக் கொண்ட சேகர் கபூரின் "பேண்டிட் குயின் " திரைப்படத்தை விமர்சித்தபோது அவர் கவனத்தை ஈர்த்தார் .
"தி கிரேட் இந்தியன் ரேப் ட்ரிக்" என்ற தலைப்பிலான அவரது திரைப்பட மதிப்பாய்வில், "உயிருள்ள ஒரு பெண்ணின் அனுமதியின்றி கற்பழிப்பை மறுசீரமைக்கும்" உரிமையை அவர் கேள்வி எழுப்பினார், மேலும் தேவியை சுரண்டியதாகவும் அவரது வாழ்க்கையையும் அதன் அர்த்தத்தையும் தவறாக சித்தரித்ததாகவும் கபூர் மீது குற்றம் சாட்டினார்..
ராய் தனது முதல் நாவலான "தி காட் ஆஃப் ஸ்மால் திங்ஸை" 1992 ஆம் ஆண்டில் எழுதத் தொடங்கினார், அதை 1996 ஆம் ஆண்டில் முடித்தார்.
தி காட் ஆஃப் ஸ்மால் திங்ஸின் வெளியீடு ராயை சர்வதேசப் புகழ் பெறச் செய்தது. இது 1997 புக்கர் பரிசைப் பெற்றது.
தி நியூயார்க் டைம்ஸ் ஆண்டின் குறிப்பிடத்தக்க புத்தகங்களில் ஒன்றாக பட்டியலிடப்பட்டது. இது தி நியூயார்க் டைம்ஸ் இன்டிபென்டன்ட் ஃபிக்ஷனுக்கான பெஸ்ட்செல்லர்ஸ் பட்டியலில் நான்காவது இடத்தைப் பிடித்தது .
தி காட் ஆஃப் ஸ்மால் திங்ஸ் முக்கிய அமெரிக்க செய்தித்தாள்களான தி நியூயார்க் டைம்ஸ் ("திகைப்பூட்டும் முதல் நாவல்", "அசாதாரணமான", "ஒரே நேரத்தில் மிகவும் தார்மீக ரீதியாக கடினமானது மற்றும் கற்பனையில் மிருதுவானது") போன்ற நட்சத்திர மதிப்புரைகளைப் பெற்றது..
லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ் டைம்ஸ் ("விறுவிறுப்பான மற்றும் கணிசமான ஸ்வீப் நாவல்" ), மற்றும் டொராண்டோ ஸ்டார் போன்ற கனடிய வெளியீடுகளில் ("ஒரு பசுமையான, மாயாஜால நாவல்").
யுனைடெட் கிங்டமில் விமர்சனப் பதில்கள் குறைவான நேர்மறையானவை, மேலும் புக்கர் பரிசு வழங்குவது சர்ச்சையை ஏற்படுத்தியது;, 1996 புக்கர் பரிசு நீதிபதி, நாவலை "எக்ஸிக்ரபிள்" என்று அழைத்தார்.
மேலும் தி கார்டியன் சூழலை "ஆழ்ந்த மனச்சோர்வு" என்று அழைத்தது. இந்தியாவில், இ.கே. நாயனார் , அப்போதைய ராயின் சொந்த மாநிலமான கேரளாவின் முதலமைச்சராக இருந்த ஈ.கே. நாயனாரால் குறிப்பாக பாலியல் பற்றிய கட்டுப்பாடற்ற விளக்கத்திற்காக இந்த புத்தகம் விமர்சிக்கப்பட்டது , அங்கு அவர் ஆபாசமான குற்றச்சாட்டுகளுக்கு பதிலளிக்க வேண்டியிருந்தது.
பின்னர் தொழில்
அவரது நாவலின் வெற்றிக்குப் பிறகு, ராய் ஒரு தொலைக்காட்சித் தொடர், தி பனியன் ட்ரீ , மற்றும் DAM/AGE: A Film with Arundhati Roy (2002) என்ற ஆவணப்படத்தையும் எழுதியுள்ளார்.
2007 ஆம் ஆண்டின் தொடக்கத்தில், தி மினிஸ்ட்ரி ஆஃப் அட்மோஸ்ட் ஹேப்பினஸ் என்ற இரண்டாவது நாவலில் தான் பணிபுரிவதாக ராய் கூறினார் .
ராய், மேன் புக்கர் பரிசு வென்றவர்
2009 இல் வெளியிடப்பட்ட We Are One: A Celebration of Tribal Peoples என்ற புத்தகத்திற்கு அவர் பங்களித்தார்.
இது உலகெங்கிலும் உள்ள மக்களின் கலாச்சாரத்தை ஆராய்கிறது, அவர்களின் பன்முகத்தன்மை மற்றும் அவர்களின் இருப்புக்கான அச்சுறுத்தல்களை சித்தரிக்கிறது. இந்தப் புத்தகத்தின் விற்பனையிலிருந்து கிடைக்கும் ராயல்டி சர்வைவல் இன்டர்நேஷனல் என்ற பழங்குடியின உரிமை அமைப்பிற்குச் செல்கிறது .
சமகால அரசியல் மற்றும் கலாச்சாரம் குறித்து அவர் பல கட்டுரைகளை எழுதியுள்ளார். 2014 ஆம் ஆண்டில் ஐந்து தொகுதிகள் கொண்ட தொகுப்பில் பென்குயின் இந்தியாவால் சேகரிக்கப்பட்டது.
2019 ஆம் ஆண்டில், ஹேமார்க்கெட் புக்ஸ் வெளியிட்ட "மை செடிஷியஸ் ஹார்ட் " என்ற ஒற்றைத் தொகுதியில் அவரது புனைகதை அல்லாதவை சேகரிக்கப்பட்டன .
அக்டோபர் 2016 ஆம் ஆண்டு , பென்குயின் இந்தியா மற்றும் ஹமிஷ் ஹாமில்டன் யுகே தனது இரண்டாவது நாவலான "தி மினிஸ்ட்ரி ஆஃப் அட்மோஸ்ட் ஹேப்பினஸை " ஜூன் 2017 ஆம் ஆண்டு வெளியிடுவதாக அறிவித்தனர் .
இந்த நாவல் மேன் புக்கர் பரிசு 2017 லாங் லிஸ்டுக்குத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது. ஜனவரி 2018 இல் புனைகதைக்கான தேசிய புத்தக விமர்சகர்கள் வட்டம் விருதுக்கான இறுதிப் போட்டியாளராக உச்ச மகிழ்ச்சிக்கான அமைச்சகம் பரிந்துரைக்கப்பட்டது.
நவம்பர் 2011ஆம் ஆண்டு , சிறப்புமிக்க எழுத்துக்கான" நார்மன் மெயிலர் " பரிசு அவருக்கு வழங்கப்பட்டது .
உலகின் மிகவும் செல்வாக்கு மிக்க 100 நபர்களான டைம் 100 இன் 2014 பட்டியலில் ராய் இடம்பெற்றார் .
ஆணுக்குப் பெண் சரி நிகர் என்பதை அனைத்துத் துறைகளிலும் தடம் பதித்து சாதனைகளை நிகழ்த்துவதன் மூலம் பெண்கள் நிரூபித்துவருகிறார்கள். கலை, இலக்கியம், அரசியல், விளையாட்டு, பாதுகாப்புப் பணி, எழுத்துலகம், சாகசங்கள் செய்வது என அனைத்திலும் சாதித்த இந்தியப் பெண்கள் ஏராளமானவர்கள் இருக்கிறார்கள். அதில் சில முக்கியத் துறைகளில் முதல் முறையாக ஒரு விஷயத்தைச் செய்து இறவாப் புகழடைந்த நம் இந்திய நாட்டின் முதல் எழுத்தாளராக இருப்பவர் அருந்ததி ராய்.
இவரை பற்றி தான் நாம் தற்போது காண போகிறோம்.
இந்தியாவின் மேகாலயா தலைநகர் ஷில்லாங்கில் பிறந்தார். இவரின் இயற்பெயர் சுசானா அருந்ததி ராய் .
கேரளத்தின் தாய்க்கும், வங்காளதேசத்தின் தந்தைக்கும் மகளாக பிறந்த இவர், பள்ளி படிப்பை கேரளத்தின் கோட்டயத்திலும், நீலக்கிரிலும் படிப்பை கற்றார்.
அருந்ததி ராய் தனது பள்ளி பருவத்திலிருந்தே தானாகச் சிந்திப்பவர். இதற்கு அவர் படித்த பள்ளியின் கட்டற்ற படிப்புமுறை காரணமாகத் திகழ்ந்தது. இவரது பல படைப்புகளில் சமுதாயத்திலுள்ள பெண் அடிமைத்தனம் , குழந்தைத் தொழிலாளர் பிரச்சனை , அமெரிக்காவின் வெளியுறவுக் கொள்கைகள் முதலியவற்றை விமர்சனத்துக்கு உட்படுத்தினார். மேதா பட்கர் தொடங்கிய நர்மதா பச்சாவோ அந்தோலன் (en:Narmada Bachao Andolan) என்ற அமைப்பில் தீவிரமாக பங்கு கொண்டார். இவ்வாறே இவரது குரல் சமுதாயத்தின் மறுபக்கத்தை மக்களிடம் கொண்டு சேர்ந்தது. இந்தக் குரல் பல முறை எழுத்து வடிவமாக இருந்தது
பின்னர் டெல்லி பல்கலைக்கழகத்தில் கட்டிடக்கலை பொறியியல் சம்பந்தமான படிப்பை படித்த போது தான் அவர் கட்டிடக் கலைஞர் ஜெரார்ட் டா குன்ஹாவை சந்தித்தார் .
படிக்கும் போதே இருந்த நட்பு, நாளையாடவில் காதலாக மாறியது. காதலர்களாக உலா வந்தாலும் படிப்பில் கண்ணாகவே இருந்தார்.படித்துமுடித்து விட்டு அந்த பல்கலைகழகத்தை விட்டு வெளியேறி இருவரும் திருமணம் செய்து கொண்டார்கள்.
அவர்கள் 1978 ஆம் ஆண்டில் திருமணம் செய்து கொண்டு டெல்லியிலும் பின்னர் கோவாவிலும் ஒன்றாக வாழ்ந்தனர் , நான்கு ஆண்டுகள் வாழ்க்கையில் இருவருக்கும் கருத்து வேறுபாடு ஏற்பட்டது.
1982 ஆம் ஆண்டில் பிரிந்து விவாகரத்து செய்தனர்.
ஜெரார்ட் டா குன்ஹாவுடனான விவாகரத்துக்கு பிறகு அருந்ததி மீண்டும் டெல்லிக்கு வந்தார்.
அங்கு அவர் தேசிய நகர்ப்புற விவகார நிறுவனத்தில் ஒரு மேல்பதவியில் இருந்தார்.
விவாகரத்து ஆன இரண்டு வருடத்திற்கு பிறகு சுதந்திர திரைப்பட தயாரிப்பாளரான பிரதீப் கிஷனை சந்தித்தார்.அவர் தனது விருது பெற்ற திரைப்படமான மாஸ்ஸி சாஹிப்பில் ஆடு மேய்க்கும் பாத்திரத்தை அருந்ததிக்கு நடிப்பதற்க்காக வழங்கினார் .
பின்னர் அவர்கள் அதே ஆண்டில் திருமணம் செய்து கொண்டனர். அவர்கள் இந்தியாவின் சுதந்திர இயக்கம் பற்றிய ஒரு தொலைக்காட்சித் தொடரிலும், அன்னி மற்றும் எலக்ட்ரிக் மூன் ஆகிய இரண்டு படங்களிலும் ஒத்துழைத்தனர் .
திரைப்பட உலகில் விரக்தியடைந்த ராய், ஏரோபிக்ஸ் வகுப்புகளை நடத்துவது உட்பட பல்வேறு துறைகளில் பரிசோதனை செய்தார்.
தற்போது இருவரும் தனித்தனியாக வசிக்கின்றனர். 1997 ஆம் ஆண்டில் வெளியிடப்பட்ட அவரது நாவலான தி காட் ஆஃப் ஸ்மால் திங்ஸின் வெற்றியுடன் அவர் நிதி ரீதியாகப் பாதுகாப்பாக இருந்தார் .
ராய், இந்திய தொலைக்காட்சி ஊடகக் குழுவான என்டிடிவியின் தலைவரான பிரணாய் ராயின் முக்கிய ஊடக ஆளுமையின் உறவினர் ஆவார் . தற்போது அவர் டெல்லியில் வசிக்கிறார்…
ராய் தொலைக்காட்சி மற்றும் திரைப்படங்களில் பணியாற்றிய இவர் கட்டிடக்கலை மாணவியாக இருந்தப் போது அவரது அனுபவங்களை அடிப்படையாகக் கொண்ட ஒரு திரைப்படமான " இன் விச் அன்னி கிவ்ஸ் இட் தோஸ் ஒன்ஸ் " (1989) மற்றும் " எலெக்ட்ரிக் மூன்" (1992) ஆகியவற்றிற்கான திரைக்கதைகளை அவர் எழுதினார் .
இருவரும் திருமணத்தின் போது அவரது கணவர் பிரதீப் கிரிஷனால் இயக்கப்பட்டனர். ராய் 1988 ஆம் ஆண்டில் சிறந்த திரைக்கதைக்கான தேசிய திரைப்பட விருதை இதில் அன்னி கிவ்ஸ் இட் தோஸ் ஒன்ஸ் பெற்றார் .
1994 ஆம் ஆண்டு பூலன் தேவியின் வாழ்க்கையை அடிப்படையாகக் கொண்ட சேகர் கபூரின் "பேண்டிட் குயின் " திரைப்படத்தை விமர்சித்தபோது அவர் கவனத்தை ஈர்த்தார் .
"தி கிரேட் இந்தியன் ரேப் ட்ரிக்" என்ற தலைப்பிலான அவரது திரைப்பட மதிப்பாய்வில், "உயிருள்ள ஒரு பெண்ணின் அனுமதியின்றி கற்பழிப்பை மறுசீரமைக்கும்" உரிமையை அவர் கேள்வி எழுப்பினார், மேலும் தேவியை சுரண்டியதாகவும் அவரது வாழ்க்கையையும் அதன் அர்த்தத்தையும் தவறாக சித்தரித்ததாகவும் கபூர் மீது குற்றம் சாட்டினார்..
ராய் தனது முதல் நாவலான "தி காட் ஆஃப் ஸ்மால் திங்ஸை" 1992 ஆம் ஆண்டில் எழுதத் தொடங்கினார், அதை 1996 ஆம் ஆண்டில் முடித்தார்.
தி காட் ஆஃப் ஸ்மால் திங்ஸின் வெளியீடு ராயை சர்வதேசப் புகழ் பெறச் செய்தது. இது 1997 புக்கர் பரிசைப் பெற்றது.
தி நியூயார்க் டைம்ஸ் ஆண்டின் குறிப்பிடத்தக்க புத்தகங்களில் ஒன்றாக பட்டியலிடப்பட்டது. இது தி நியூயார்க் டைம்ஸ் இன்டிபென்டன்ட் ஃபிக்ஷனுக்கான பெஸ்ட்செல்லர்ஸ் பட்டியலில் நான்காவது இடத்தைப் பிடித்தது .
தி காட் ஆஃப் ஸ்மால் திங்ஸ் முக்கிய அமெரிக்க செய்தித்தாள்களான தி நியூயார்க் டைம்ஸ் ("திகைப்பூட்டும் முதல் நாவல்", "அசாதாரணமான", "ஒரே நேரத்தில் மிகவும் தார்மீக ரீதியாக கடினமானது மற்றும் கற்பனையில் மிருதுவானது") போன்ற நட்சத்திர மதிப்புரைகளைப் பெற்றது..
லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ் டைம்ஸ் ("விறுவிறுப்பான மற்றும் கணிசமான ஸ்வீப் நாவல்" ), மற்றும் டொராண்டோ ஸ்டார் போன்ற கனடிய வெளியீடுகளில் ("ஒரு பசுமையான, மாயாஜால நாவல்").
யுனைடெட் கிங்டமில் விமர்சனப் பதில்கள் குறைவான நேர்மறையானவை, மேலும் புக்கர் பரிசு வழங்குவது சர்ச்சையை ஏற்படுத்தியது;, 1996 புக்கர் பரிசு நீதிபதி, நாவலை "எக்ஸிக்ரபிள்" என்று அழைத்தார்.
மேலும் தி கார்டியன் சூழலை "ஆழ்ந்த மனச்சோர்வு" என்று அழைத்தது. இந்தியாவில், இ.கே. நாயனார் , அப்போதைய ராயின் சொந்த மாநிலமான கேரளாவின் முதலமைச்சராக இருந்த ஈ.கே. நாயனாரால் குறிப்பாக பாலியல் பற்றிய கட்டுப்பாடற்ற விளக்கத்திற்காக இந்த புத்தகம் விமர்சிக்கப்பட்டது , அங்கு அவர் ஆபாசமான குற்றச்சாட்டுகளுக்கு பதிலளிக்க வேண்டியிருந்தது.
பின்னர் தொழில்
அவரது நாவலின் வெற்றிக்குப் பிறகு, ராய் ஒரு தொலைக்காட்சித் தொடர், தி பனியன் ட்ரீ , மற்றும் DAM/AGE: A Film with Arundhati Roy (2002) என்ற ஆவணப்படத்தையும் எழுதியுள்ளார்.
2007 ஆம் ஆண்டின் தொடக்கத்தில், தி மினிஸ்ட்ரி ஆஃப் அட்மோஸ்ட் ஹேப்பினஸ் என்ற இரண்டாவது நாவலில் தான் பணிபுரிவதாக ராய் கூறினார் .
ராய், மேன் புக்கர் பரிசு வென்றவர்
2009 இல் வெளியிடப்பட்ட We Are One: A Celebration of Tribal Peoples என்ற புத்தகத்திற்கு அவர் பங்களித்தார்.
இது உலகெங்கிலும் உள்ள மக்களின் கலாச்சாரத்தை ஆராய்கிறது, அவர்களின் பன்முகத்தன்மை மற்றும் அவர்களின் இருப்புக்கான அச்சுறுத்தல்களை சித்தரிக்கிறது. இந்தப் புத்தகத்தின் விற்பனையிலிருந்து கிடைக்கும் ராயல்டி சர்வைவல் இன்டர்நேஷனல் என்ற பழங்குடியின உரிமை அமைப்பிற்குச் செல்கிறது .
சமகால அரசியல் மற்றும் கலாச்சாரம் குறித்து அவர் பல கட்டுரைகளை எழுதியுள்ளார். 2014 ஆம் ஆண்டில் ஐந்து தொகுதிகள் கொண்ட தொகுப்பில் பென்குயின் இந்தியாவால் சேகரிக்கப்பட்டது.
2019 ஆம் ஆண்டில், ஹேமார்க்கெட் புக்ஸ் வெளியிட்ட "மை செடிஷியஸ் ஹார்ட் " என்ற ஒற்றைத் தொகுதியில் அவரது புனைகதை அல்லாதவை சேகரிக்கப்பட்டன .
அக்டோபர் 2016 ஆம் ஆண்டு , பென்குயின் இந்தியா மற்றும் ஹமிஷ் ஹாமில்டன் யுகே தனது இரண்டாவது நாவலான "தி மினிஸ்ட்ரி ஆஃப் அட்மோஸ்ட் ஹேப்பினஸை " ஜூன் 2017 ஆம் ஆண்டு வெளியிடுவதாக அறிவித்தனர் .
இந்த நாவல் மேன் புக்கர் பரிசு 2017 லாங் லிஸ்டுக்குத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது. ஜனவரி 2018 இல் புனைகதைக்கான தேசிய புத்தக விமர்சகர்கள் வட்டம் விருதுக்கான இறுதிப் போட்டியாளராக உச்ச மகிழ்ச்சிக்கான அமைச்சகம் பரிந்துரைக்கப்பட்டது.
நவம்பர் 2011ஆம் ஆண்டு , சிறப்புமிக்க எழுத்துக்கான" நார்மன் மெயிலர் " பரிசு அவருக்கு வழங்கப்பட்டது .
உலகின் மிகவும் செல்வாக்கு மிக்க 100 நபர்களான டைம் 100 இன் 2014 பட்டியலில் ராய் இடம்பெற்றார் .
