யார் யாரை நொந்து கொள்வது என தெரியாமல் தலையை தொங்க போட்டவர்களுக்கு தங்கள் மூவருக்குள்ளேயே பழியை ஒருவர் மேல் ஒருவர் மாற்றி கொண்டாளும் நடந்தேறி சம்பவம் கேள்வி குறியாக மாறி வளைந்து நின்று தங்களை உருத்தும் படச்சத்தில் மூவருமே பதில் அளிக்க வேண்டியவர்கள் தானே...
இதழ் நேற்று இரவே காலேஜிற்கு வந்திருக்க கூடும் அதான் வெளிய எங்கும் தென்படவில்லை என உறுதியாகவே நம்பி கலேஜிற்கு கிளம்பி வந்தவனின் நம்பிகையில் கூடை மண்ணை தட்டியதை போல் இதழ் கிளாஸ்ற்கு இன்னும் வந்திராததில் வேறு எங்கு தான் சென்று இருப்பாள் என யோசனை நீண்டு கொண்டே போனது..
சிந்தியா மற்றும் தனுவிற்கும் இவள் எங்கு தான் சென்று இருப்பாள் என்ற குழப்பம் நீண்டதில் குழம்பி போன பெண்கள் இருவருக்கும் கேள்வி தங்களை தூரத்தினால் எம்மாதிரான பதில்கள் அந்த கேள்வியை சாமாதனப்படுத்தும் என நினைத்து பதற்றம் கொண்டர் ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு மனநிலையில் சிக்கி அவளை காணது பதற்றம் கொண்டிருக்க அப்போது அவர்களின் நீண்ட யோசனைக்கும் குழப்பத்திற்கும் அவசியம் இல்லை எனபதாய் வந்து நின்றாள் இதழ்...
கேட்ட பரிச்சயமான சத்தத்தில் மூவரும் ஒருசேர வெளி பார்த்து நிம்மதி அடைந்தவர்களுக்கு கிட்டிய நல்ல நேரமாக அவள் காட்ச்சி பிழையாக கண்களில் இருந்து மறையாது போனதில் பெருத்த நிம்மதியோடு பெருமூச்சு விட்டவர்களுக்கு அப்போது தான் நிஜமாகவே ஆசுவாசம் அடைந்திருந்தனர்...
அனுமதி அளித்ததும் உள் வந்து அமர்ந்தவளின் மேல் கவனத்தை பதிக்க முடியாத அளவிற்கு அடுத்த அடுத்த மூன்று பிரியட்டுகளுமே லேப்பாக போக முயன்று கவனத்தை பதிக்க வேண்டிய கட்டாயத்தோடு அதில் ஆழ்ந்தவர்கள் அப்பறமாக பேசி தெளிவு பெற்று கொள்ளலாம் என்ற முடிவோடு அமைதி காத்து பாடத்தில் கண் பதித்தனர் கொளதம் சிந்தியா மற்றும் தனுஜா..
கடகடவென நகரும் ரயிலை போல் தடதடவென சப்தமிட்டு தன் நெஞ்சுக்குள் நியாபகமாக தழும்பிய அவள் நினைப்பில் அழைப்பாய்ந்த தன் மனதை அசட்டை செய்து வேலையில் கண் பதித்து தீவிரமாக முழ்கியவுனுக்கு என்னதான் தன்னுள் பொங்கி வரும் மோக உணர்வுகளை அவள் தடயம் காட்டி அடக்க முடிந்தாலும் இம்மாதிரியான என்னங்களை கட்டியாள முடியாது திணறி போனான் தீலிப் தூரியன்...
எப்படியோ அதனை அசட்டை செய்து வேலையில் கண் பதித்து இருந்தவனின் முன் வந்து நின்ற அவனின் பி.ஏ அஜய்...
சார் கிளைன்ட் மிட்டிங்கு டைம் ஆச்சு என்று கடமையை கடமைக்கு என்று இல்லாது பக்தியோடு செய்ய நினைப்பவனாய் விரைப்பாக வந்து நின்றவனை பார்த்து தலை அசைத்து எழுந்தவன் அஜய் கூறிய கிளைன்ட் மிட்டிங்கை அடன்ட் செய்வதற்காக காபி ஷாப் நோக்கி சென்றான் அவன்...
தனி தனியாக பிரித்து பிரைவெட்டாக கட்டமைத்து இருந்த அந்த காஃபி ஷோப்பில் ஒரு தனி பாகமாய் ஒதுங்கி இருந்த அறையில் அஜையோடு சிலருக்காக காத்திருந்தான் தூரியன்...
அவ்வறையில் அவன் காத்திருந்ததை தொடர்ந்து அந்த அறையில் நுழைந்து இருந்தனர் மூன்று பெயர்கள்..
பதிய பிராஜெக்ட் பற்றிய விவாதத்தில் அவர்களின் தலையிட்டை விளக்குவதற்கும் மற்றும் பிராஜெக்டை இவனிடம் விற்றே தீருவேன் என்ற தீர்மாத்தோடும் நுழைந்திருந்தினர் அவர்கள்...
இந்த எமகாதகன் அவர்கள் சொற்களில் மயங்கிவிவானா என்ன ஆனால் ஏதோ ஓர்புள்ளியில் அவர்களில் பிராஜெக்டின் கட்டமைப்பு பிடித்து இருந்ததினாலேயே இந்த சந்திப்பு...
பிடித்ததை முகத்தில் பிரதிபலிக்காது அவர்கள் முடிக்கும் வரை காத்திருந்தவன் அவ்வளவு தான் சார் என அவன் முன் லாப்டாப்பை வைத்து விளக்கிய பெண் கூறி நிமிரந்ததும் தலை அசைத்து இதழ் சுழித்தவன் நிமிரந்து அமர்ந்து அவர்கள் மூவரின் மெல் பார்வையை பதித்தவன் ஒகே உங்க பிராஜெட் டெவலப் பண்ண நா ஹெல்ப் பண்ணுறேன் என அவன் கூறியவுடன் முகத்தில் படர்ந்து நிம்மதியும் திருப்தியுமாக நிமிர்ந்தவளை கண்டு ஆரம்பத்தில் யாரை பற்றிய அறிமுகத்திலும் பெரிதாக ஆர்வம் காட்டாது அவர்கள்பிராஜெக்டின் அம்ங்களை மட்டுமே அறிந்து கொள்ள முனைப்பாய் இருந்தவன் இப்போது அந்த பேச்சு வார்த்தை முடிந்ததில் அவர்களை பற்றிய விவரங்களை தெரிந்து கொள்ள ஆரவம் காட்டியவனின் நோக்கம் புரிந்து அவர்களே அவர்களின் விபரங்களை கூற தொடங்கினர்...
நா அரவிந்த இவன் கார்த்திக் இவள் என்று தங்கள் விபரங்களை விலக்கி கொண்டிருந்தவனை இடைவெட்டிய அந்த பெண் அவனை முந்தி கொண்டு நா சென்னைல தான் என்னோட மாஸ்டர்ஸ் எல்லாம் பண்ணேம் என்றவள் கடைசியாக நா மாதவி என கூறவும் பட்டென முகம் இறுகியவன் அவள் கூறிய பெயர் சரியாக தான் தன் காதில் விழுந்ததா என தெளிவுப்படுத்தி கொள்ள கம் அகைன் என கூற..
மாதவி என அழுத்தி கூறியதில் பலமாக யாரோ பின் மண்டையில் தாக்கியதை போல் பின்தலையை பிடித்து கொண்டு நொடி நேரத்தில் உடல் வியர்வையில் குளிக்க கம்பிரத்தில் கொளித்து இருந்தவன் இப்போது அந்த பரிமானத்தில் இருந்து விலகி ஏதோ போல் காட்சி அளித்ததில் மூவரும் ஒன்று போல் சார் என்னாச்சு என கேட்டு நின்றவர்களை சாமர்த்தியமாக அப்பறப்படுத்திய அஜய்..
சார் ஜெஸ்ட் காம் டவுன் என கூற அவனோ அம்மாவாசை அன்று தன் கூர் பல்லை வெளி நீட்டி ஒலம் இடும் ஒநாயை போல் உடலை ஒரு மாதிரியாக வளைத்து மாது என்று கத்தியவனின் நிஜ தேவை என்பதை உணர்ந்து அதனை தீர்த்து வைக்க முயன்று செல்படுத்த சென்றவன் வந்து பார்க்கையில் தூரியன் அங்கு இருந்திருக்கவில்லை...
அடுத்து அடுத்த லேப் பிரயட்டுகள் அனைத்தும் நிறைவடைந்து எல்லொரும் அக்கடா என சாயும் நேரம் தோழர் தோழிகளாகிய மூவரும் இதழை இழுத்து கொண்டு கேன்டினுக்கு வந்து தங்கள் விசாரனையை தொடங்கி இருந்தனர்...
நேற்று எங்க போனடி உன்ன எங்க எல்லாம் தேடுனோம் தெரியுமா நீ என்னடான இங்க இருக்க எப்போடி இங்க வந்த சரி போறவ சொல்லிட்டாவது போக வேண்டியது தானடி நேற்று உன்னால எங்க எல்லாருக்கும் தூக்கமே போச்சு என வருசையாக கேள்வினோடு தன் ஆதங்கத்தையும் கொட்டி தீர்த்த சிந்தியாவை ஆயாசமாக பார்த்து வைத்த இதழ்...
எனக்கே நேற்று என்ன நடந்துச்சுனு ஒன்னும் புரியலை என்றவளை மூவரும் குழப்பமாக ஏறிட்டினர்...
என்னடி சொல்லுற என கேட்டு நிறுத்திய தனுஜா பார்த்து நேற்று தான் கிளப்பில் ஜூஸ் என்று நினைத்து மது பானம் எடுத்து கொண்டதை அடுத்து நேராக காலை நிகழ்வை விளக்கியவளுக்கே இரவு என்ன நடந்தது என தெரியாததில் அதனை விடுத்து மற்றதை விளக்கி இருந்தாள்...
யாழி நீ யாரு வீட்டுல இருந்தேன் கூட தெரியாதா என்று கேட்ட கௌத்தமை பார்த்து இல்லை என தலை அசைத்தவள் அவுங்க அவ்வளவு ஹார்மா தெரியலாட்டியும் அப்போ இருந்த பதட்டத்துல அங்க இருந்து முதல்ல வரனும்ங்கிற என்னத்துல எதை பத்தியும் யோசிக்க முடியலை கௌத்தம் அதுனால எனக்கு எதை பத்தியும் தெரியலை என்றவளிடம் அதற்கு மேல் என்ன கேட்பது என தெரியாமல் அப்பேச்சை அத்தோடு முடித்து கொண்டவர்கள் அதன் பிறகு வேவ்வேறு தலைப்பில் கண்டப்படி தோழர்களுக்கே உரித்தான துருதுருப்போடு அதில் லயித்து போயினர்...
லன்ச் பிரேக் முடிந்து தங்கள் கிளாஸ் பக்கம் நகர இருந்த நேரம் லன்ச் பிரியட் முடிந்தும் இன்னும் மெதுவாக உணவை உள்ளிறக்கி கொண்டியிருந்த இதழிடம் சீக்கிரம் வா யாழி என்ற கௌதம் நாலு பெயரும் கிளாஸ் ஸ்டார்ட்டான அப்பறமும் இங்கையே இருந்தா பிரச்சனை வரும் அதுனால நீ சாப்பிட்டு வா நாங்க கிளாஸ் போறோம் என நகர்ந்தவனை தொடர்ந்து இரு பெண்களும் அவன் பின்னோடே சென்றிருந்தனர்...
ஒருவழியாக சாப்பிட்டு முடித்து தன் கிளாஸ் நோக்கி முன்னேறியவளை திடிரென ஸ்போர்ஸ் எக்யூப்மேன்ட் ரூமில் இருந்து நீண்ட ஒரு கரம் அவளை உள்ளிழுத்து கொண்டு அவளை எழுப்பு முறியும் அளவிற்கு இறுக்கி அனைத்து இதழ் என்ற கூவலுடன் அவள் வயிற்றை கைகளால் வருடி கிஸ் மீ என கரஜித்திருந்தான் அவன்...
தொடரும்...
இதழ் நேற்று இரவே காலேஜிற்கு வந்திருக்க கூடும் அதான் வெளிய எங்கும் தென்படவில்லை என உறுதியாகவே நம்பி கலேஜிற்கு கிளம்பி வந்தவனின் நம்பிகையில் கூடை மண்ணை தட்டியதை போல் இதழ் கிளாஸ்ற்கு இன்னும் வந்திராததில் வேறு எங்கு தான் சென்று இருப்பாள் என யோசனை நீண்டு கொண்டே போனது..
சிந்தியா மற்றும் தனுவிற்கும் இவள் எங்கு தான் சென்று இருப்பாள் என்ற குழப்பம் நீண்டதில் குழம்பி போன பெண்கள் இருவருக்கும் கேள்வி தங்களை தூரத்தினால் எம்மாதிரான பதில்கள் அந்த கேள்வியை சாமாதனப்படுத்தும் என நினைத்து பதற்றம் கொண்டர் ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு மனநிலையில் சிக்கி அவளை காணது பதற்றம் கொண்டிருக்க அப்போது அவர்களின் நீண்ட யோசனைக்கும் குழப்பத்திற்கும் அவசியம் இல்லை எனபதாய் வந்து நின்றாள் இதழ்...
கேட்ட பரிச்சயமான சத்தத்தில் மூவரும் ஒருசேர வெளி பார்த்து நிம்மதி அடைந்தவர்களுக்கு கிட்டிய நல்ல நேரமாக அவள் காட்ச்சி பிழையாக கண்களில் இருந்து மறையாது போனதில் பெருத்த நிம்மதியோடு பெருமூச்சு விட்டவர்களுக்கு அப்போது தான் நிஜமாகவே ஆசுவாசம் அடைந்திருந்தனர்...
அனுமதி அளித்ததும் உள் வந்து அமர்ந்தவளின் மேல் கவனத்தை பதிக்க முடியாத அளவிற்கு அடுத்த அடுத்த மூன்று பிரியட்டுகளுமே லேப்பாக போக முயன்று கவனத்தை பதிக்க வேண்டிய கட்டாயத்தோடு அதில் ஆழ்ந்தவர்கள் அப்பறமாக பேசி தெளிவு பெற்று கொள்ளலாம் என்ற முடிவோடு அமைதி காத்து பாடத்தில் கண் பதித்தனர் கொளதம் சிந்தியா மற்றும் தனுஜா..
கடகடவென நகரும் ரயிலை போல் தடதடவென சப்தமிட்டு தன் நெஞ்சுக்குள் நியாபகமாக தழும்பிய அவள் நினைப்பில் அழைப்பாய்ந்த தன் மனதை அசட்டை செய்து வேலையில் கண் பதித்து தீவிரமாக முழ்கியவுனுக்கு என்னதான் தன்னுள் பொங்கி வரும் மோக உணர்வுகளை அவள் தடயம் காட்டி அடக்க முடிந்தாலும் இம்மாதிரியான என்னங்களை கட்டியாள முடியாது திணறி போனான் தீலிப் தூரியன்...
எப்படியோ அதனை அசட்டை செய்து வேலையில் கண் பதித்து இருந்தவனின் முன் வந்து நின்ற அவனின் பி.ஏ அஜய்...
சார் கிளைன்ட் மிட்டிங்கு டைம் ஆச்சு என்று கடமையை கடமைக்கு என்று இல்லாது பக்தியோடு செய்ய நினைப்பவனாய் விரைப்பாக வந்து நின்றவனை பார்த்து தலை அசைத்து எழுந்தவன் அஜய் கூறிய கிளைன்ட் மிட்டிங்கை அடன்ட் செய்வதற்காக காபி ஷாப் நோக்கி சென்றான் அவன்...
தனி தனியாக பிரித்து பிரைவெட்டாக கட்டமைத்து இருந்த அந்த காஃபி ஷோப்பில் ஒரு தனி பாகமாய் ஒதுங்கி இருந்த அறையில் அஜையோடு சிலருக்காக காத்திருந்தான் தூரியன்...
அவ்வறையில் அவன் காத்திருந்ததை தொடர்ந்து அந்த அறையில் நுழைந்து இருந்தனர் மூன்று பெயர்கள்..
பதிய பிராஜெக்ட் பற்றிய விவாதத்தில் அவர்களின் தலையிட்டை விளக்குவதற்கும் மற்றும் பிராஜெக்டை இவனிடம் விற்றே தீருவேன் என்ற தீர்மாத்தோடும் நுழைந்திருந்தினர் அவர்கள்...
இந்த எமகாதகன் அவர்கள் சொற்களில் மயங்கிவிவானா என்ன ஆனால் ஏதோ ஓர்புள்ளியில் அவர்களில் பிராஜெக்டின் கட்டமைப்பு பிடித்து இருந்ததினாலேயே இந்த சந்திப்பு...
பிடித்ததை முகத்தில் பிரதிபலிக்காது அவர்கள் முடிக்கும் வரை காத்திருந்தவன் அவ்வளவு தான் சார் என அவன் முன் லாப்டாப்பை வைத்து விளக்கிய பெண் கூறி நிமிரந்ததும் தலை அசைத்து இதழ் சுழித்தவன் நிமிரந்து அமர்ந்து அவர்கள் மூவரின் மெல் பார்வையை பதித்தவன் ஒகே உங்க பிராஜெட் டெவலப் பண்ண நா ஹெல்ப் பண்ணுறேன் என அவன் கூறியவுடன் முகத்தில் படர்ந்து நிம்மதியும் திருப்தியுமாக நிமிர்ந்தவளை கண்டு ஆரம்பத்தில் யாரை பற்றிய அறிமுகத்திலும் பெரிதாக ஆர்வம் காட்டாது அவர்கள்பிராஜெக்டின் அம்ங்களை மட்டுமே அறிந்து கொள்ள முனைப்பாய் இருந்தவன் இப்போது அந்த பேச்சு வார்த்தை முடிந்ததில் அவர்களை பற்றிய விவரங்களை தெரிந்து கொள்ள ஆரவம் காட்டியவனின் நோக்கம் புரிந்து அவர்களே அவர்களின் விபரங்களை கூற தொடங்கினர்...
நா அரவிந்த இவன் கார்த்திக் இவள் என்று தங்கள் விபரங்களை விலக்கி கொண்டிருந்தவனை இடைவெட்டிய அந்த பெண் அவனை முந்தி கொண்டு நா சென்னைல தான் என்னோட மாஸ்டர்ஸ் எல்லாம் பண்ணேம் என்றவள் கடைசியாக நா மாதவி என கூறவும் பட்டென முகம் இறுகியவன் அவள் கூறிய பெயர் சரியாக தான் தன் காதில் விழுந்ததா என தெளிவுப்படுத்தி கொள்ள கம் அகைன் என கூற..
மாதவி என அழுத்தி கூறியதில் பலமாக யாரோ பின் மண்டையில் தாக்கியதை போல் பின்தலையை பிடித்து கொண்டு நொடி நேரத்தில் உடல் வியர்வையில் குளிக்க கம்பிரத்தில் கொளித்து இருந்தவன் இப்போது அந்த பரிமானத்தில் இருந்து விலகி ஏதோ போல் காட்சி அளித்ததில் மூவரும் ஒன்று போல் சார் என்னாச்சு என கேட்டு நின்றவர்களை சாமர்த்தியமாக அப்பறப்படுத்திய அஜய்..
சார் ஜெஸ்ட் காம் டவுன் என கூற அவனோ அம்மாவாசை அன்று தன் கூர் பல்லை வெளி நீட்டி ஒலம் இடும் ஒநாயை போல் உடலை ஒரு மாதிரியாக வளைத்து மாது என்று கத்தியவனின் நிஜ தேவை என்பதை உணர்ந்து அதனை தீர்த்து வைக்க முயன்று செல்படுத்த சென்றவன் வந்து பார்க்கையில் தூரியன் அங்கு இருந்திருக்கவில்லை...
அடுத்து அடுத்த லேப் பிரயட்டுகள் அனைத்தும் நிறைவடைந்து எல்லொரும் அக்கடா என சாயும் நேரம் தோழர் தோழிகளாகிய மூவரும் இதழை இழுத்து கொண்டு கேன்டினுக்கு வந்து தங்கள் விசாரனையை தொடங்கி இருந்தனர்...
நேற்று எங்க போனடி உன்ன எங்க எல்லாம் தேடுனோம் தெரியுமா நீ என்னடான இங்க இருக்க எப்போடி இங்க வந்த சரி போறவ சொல்லிட்டாவது போக வேண்டியது தானடி நேற்று உன்னால எங்க எல்லாருக்கும் தூக்கமே போச்சு என வருசையாக கேள்வினோடு தன் ஆதங்கத்தையும் கொட்டி தீர்த்த சிந்தியாவை ஆயாசமாக பார்த்து வைத்த இதழ்...
எனக்கே நேற்று என்ன நடந்துச்சுனு ஒன்னும் புரியலை என்றவளை மூவரும் குழப்பமாக ஏறிட்டினர்...
என்னடி சொல்லுற என கேட்டு நிறுத்திய தனுஜா பார்த்து நேற்று தான் கிளப்பில் ஜூஸ் என்று நினைத்து மது பானம் எடுத்து கொண்டதை அடுத்து நேராக காலை நிகழ்வை விளக்கியவளுக்கே இரவு என்ன நடந்தது என தெரியாததில் அதனை விடுத்து மற்றதை விளக்கி இருந்தாள்...
யாழி நீ யாரு வீட்டுல இருந்தேன் கூட தெரியாதா என்று கேட்ட கௌத்தமை பார்த்து இல்லை என தலை அசைத்தவள் அவுங்க அவ்வளவு ஹார்மா தெரியலாட்டியும் அப்போ இருந்த பதட்டத்துல அங்க இருந்து முதல்ல வரனும்ங்கிற என்னத்துல எதை பத்தியும் யோசிக்க முடியலை கௌத்தம் அதுனால எனக்கு எதை பத்தியும் தெரியலை என்றவளிடம் அதற்கு மேல் என்ன கேட்பது என தெரியாமல் அப்பேச்சை அத்தோடு முடித்து கொண்டவர்கள் அதன் பிறகு வேவ்வேறு தலைப்பில் கண்டப்படி தோழர்களுக்கே உரித்தான துருதுருப்போடு அதில் லயித்து போயினர்...
லன்ச் பிரேக் முடிந்து தங்கள் கிளாஸ் பக்கம் நகர இருந்த நேரம் லன்ச் பிரியட் முடிந்தும் இன்னும் மெதுவாக உணவை உள்ளிறக்கி கொண்டியிருந்த இதழிடம் சீக்கிரம் வா யாழி என்ற கௌதம் நாலு பெயரும் கிளாஸ் ஸ்டார்ட்டான அப்பறமும் இங்கையே இருந்தா பிரச்சனை வரும் அதுனால நீ சாப்பிட்டு வா நாங்க கிளாஸ் போறோம் என நகர்ந்தவனை தொடர்ந்து இரு பெண்களும் அவன் பின்னோடே சென்றிருந்தனர்...
ஒருவழியாக சாப்பிட்டு முடித்து தன் கிளாஸ் நோக்கி முன்னேறியவளை திடிரென ஸ்போர்ஸ் எக்யூப்மேன்ட் ரூமில் இருந்து நீண்ட ஒரு கரம் அவளை உள்ளிழுத்து கொண்டு அவளை எழுப்பு முறியும் அளவிற்கு இறுக்கி அனைத்து இதழ் என்ற கூவலுடன் அவள் வயிற்றை கைகளால் வருடி கிஸ் மீ என கரஜித்திருந்தான் அவன்...
தொடரும்...
Last edited: