மழை-2

[MK2]

இளசுகள் மத்தியில் மிகப் பிரபலமான மாத இதழின் அட்டைப் பக்கம்..அபியின் கையில் படாத பாடு பட்டது..

தொழில் பிரிவில் இந்த வருட இளம் யூத் ஐகான் என வந்திருந்த நெடுமாறனின் புகைப்படம்தான் அதன் காரணம்..

அடர்த்தியாய் மந்திரவாதி போன்று புருவம்...அழுத்தமாய் ரத்தநிற லிப்ஸ்டிக்.. சைடில் பெரிய கிருதா... கன்னத்தில் ரூஜ்..ஒரு பக்க காதில் கடுக்கனென நெடுமாறன் அதில் படுபயங்கரமாய் இருந்தான்..

"பேரை பாரு நெடுமாறனாம்... நெடுமாறன்....பேசாம நெஏஏஏ..ட்டு...மாறன்னு வச்சிருக்கலாம் ..ஆளும் மூஞ்சும்..ஏதோ கொஞ்சம் அழகா இருக்கானேன்னு லைட்டா ஸ்லிப் ஆயிட்டேன்... அதுக்கு...அதுக்குன்னு என்னை பார்த்து எப்படி அப்படி சொல்லப் போச்சு...ஏண்டா விச்சு.."

கேட்டவள் சப்பென தொடையில் ஒரு அடி இழுத்து வைக்க..விச்சுவோ பல்லை கடித்து பொறுத்து கொண்டான்..

"நீ அடி...வேணாங்கல ஆனா புக்க கீழ வச்சுட்டு அப்புறமா அடி..அத பார்த்து பார்த்து வெறியேறி அளவில்லாம அடிச்சுட்டு இருக்க நீ..அடச்சீ...புக்க தள்ளி வை...எனக்கே இந்த மேக்கப்ல அவன பார்த்தா கண்ணல்லாம் கட்டுது.."

"எஏஏ..து.." சப்பென இன்னொரு அடி...

"இந்தா ஐஸ் பேக்..அது மேல வை..." பவி தூக்கி எறிந்ததை‌ பிடித்தவன்..

"இருடா மொத்தமா வாங்கிட்டு வச்சுக்கறேன்.." ஓரமாய் வைத்து கொண்டான்..

"என்னை பார்த்து அப்படி...அப்படி ஒரு வார்த்தை எப்படி சொல்லப் போச்சுடா...டேய் பவி.."

"சொல்லுடாமா.."பாவமாய் குரல் வந்தது...

"நீயே சொல்லு..ஏண்டா அப்படி சொன்னான்..என்னை பார்த்தா அப்படியா இருக்கு..."

உண்மையில் பவிக்கு அத்தனை கோவம் அந்த வளர்ந்தவன் மேல்..

"மவனே கையில கிடைச்ச நீ‌‌ சட்டினிடா .."

பல்லை கடித்தபடி..அழும் நிலையில் இருந்தவளை தேற்றியவன் கண்ணுக்குள் அன்றைய நிகழ்வு வந்து நின்றது.

தன் காலடியில் வந்து விழுந்த மூவரும் வாயை பிளந்து தன்னை சைட் அடித்ததில் வந்த சிரிப்பை அடக்கியவன் முகம்‌..அபியின் "அழகா இருக்கான்ல" என்ற ஒற்றை வார்த்தையில் மொத்தமாய் இரும்பென மாறிப் போனது..

அவனையே பார்த்தபடி எழுந்து பின்னால் தட்டி கொண்டவள் முகத்திற்கு நேராய் வந்து நின்றவன்...

"ஸாரி கிட்...என்னை இம்ப்ரஸ் பண்ற உன்னோட இந்த சப்ப பிளான்லாம் மொத்தமா ஊத்திக்குச்சு..சோ பெட்டர் லக் நெக்ஸ்ட் டைம் ஓகே.."

நெருங்கியவன் ஏதோ சொல்ல போகிறான் என ஆர்வமாய் குனிந்து கேட்டவள் அவன் வார்த்தையில் கொதித்து போனாள்.

"எதே...யாரப் பார்த்து என்..ன்ன...."

இறங்கிய கண்ணாடியை கோவமாய் ஏற்றிவிட்டு போனவளை...பவியும் விச்சுவும் ஆளுக்கொரு புறம் இழுத்துக் கொள்ள..அப்போதும் திமிறியவள் நெற்றியில் தன் ஒற்றை ஆட்காட்டிவிரலை வைத்து தள்ளியவன்..போயேவிட்டான்..

"எப்படிடா..."ஒரே அடியில் பவியை நிகழ்காலம் வர வைத்தாள்

"ஸ்ஸ்ஆஆஆ...அடியே சாரு..எல்லாம் உன்னால..." பவி கிடைத்த பைலை தூக்கி வீச...சாரு தலையில் சரியாய் விட்டடித்தது..

"அதான...நாலு ரூவா..வெறும் நாலே ரூவா குடுத்து இந்த மாதிரி கேக்கு வெட்டுறோம்னு ஒத்த வார்த்த சொல்லிருந்தா... இவளே அழகா ஷேர் ஆட்டோ புடிச்சு போயிருப்பா.. அத்த விட்டுட்டு உன்னையெல்லாம் வேன் வச்சு கடத்துனான் பாரு உன் லவ்வரு...அங்க நின்னுட்டான் போ ..நீ என்ன பண்ற..அப்படியே நின்னவாக்குல அலுங்காம அந்த மாஸ்டர் பீஸ கொண்டு போய் மியூசியம்ல வச்சிட்டு வந்துரு...அதான் எங்க...இல்ல நம்ம எல்லாரோட வருங்காலத்துக்கும் நல்லது.."

விச்சு சீரியஸாய் நக்கலடிக்க..

"ச்ச்சீ போங்கடா..இதுக்குதான் இந்த ரூம்க்குள்ள வர்றதே இல்ல..."

சாரு கோவமாய் வெளியில் போய் மற்றவர்களுடன் இணைந்து கொண்டாள்..

"பேசாம..நம்ம ஆப்பரேஷன ஆரம்பிச்சுடலாமா விச்சு.."அபி ஆர்வமாய் கேட்க..

"செருப்பாலயே அடிப்பேன்..."

"ம்ம்ஹ்ஹ் போடா..." தலையை வெட்டி போய் தனியே உட்கார்ந்தவளை விச்சுதான் திட்டி தள்ளினான்..

"ஏற்கனவே அடங்காம அப்படி போய்தான் கண்டவன் வாய்ல விழுந்து..வாங்கிட்டு வந்திருக்க.. இனி ஆப்பரேஷன் அது இதுன்ன இவன் விட்டாலும் என்கிட்ட அடி வாங்குவ பாரு.."

ஆம்...ஆயிரம் இருந்தாலும் அபியால் எத்தனை பிரச்சனை வந்து இவர்கள் தர்ம அடி வாங்கி...மற்றவர்களுக்கு குடுத்து என செய்தாலும்...ஏன் போலீஸ் ஸ்டேஷன் பஞ்சாயத்து என அத்தனை முறை போய்..வாய்க் கொழுப்பில் வாங்கி கொண்டாலும்... அபியை கண்ணுக்குள் வைத்து பார்த்து கொண்டனர் இருவரும்... அபிக்கு ஒன்றென்றால் மற்றவர்களை விட பவியும் விச்சுவும்தான் அதிகத்திற்கும் துடித்து போவர்..தாங்கள் உயிராய்...தங்களை உயிர்ப்பாய் வைத்து கொள்ளும் இந்த சின்னவளை அன்று மாறன் பேசியதில் ஏற்கனவே கோவத்திலிருக்க அதில் மேலும் எண்ணெய் ஊற்றியது அபியின் வார்த்தைகள்..

காரணம் இவர்களின் அகராதியில் ஆப்ரேஷன் என்றால் வீடு புகுந்து கலாட்டா செய்வது...எல்லோரைம் வைத்து செய்யும் மூவரையும் வேறு யாராவது மன உளைச்சலுக்கு ஆளாக்கினால் அவர்களின் கடைசி முயற்சி வீட்டில் வைத்து லாக் செய்வது...எதிரிக்கு பிடித்த பொருளை ஒளித்தோ தூக்கியோ..எதுவும் இல்லையென்றால் கடைசிக்கு அறையை அலங்கோலமாக்கியோ ஏதோ ஒருவகையில் மற்றவரை சூடாக்கி..அதில் ஸ்பைடர் பட S.J.Surya போல் ஆனந்தபட்டு கொள்ளும் நல்ல மனதுடையவர்கள்..

"ப்ச்ச்..விச்சு நீ பேசாம இரு.. அபிமா..உனக்குதான் அவன் நம்பர் புடிச்சு குடுத்தேன்லடா...நீ வேணா போன்ல திட்டேன்.. கண்ண மூடிட்டு திட்டுடா..ஆனத நாபார்த்துக்கறேன்..
அன்னைக்கு அங்க அத்தனை பேர் முன்னால சீன் ஆக வேண்டாம்னுதான் உன்னை தடுத்தேன்...இப்ப நீ திட்டுடா..நா இருக்கேன் கூட.."

பவி உறுதியாய் சொல்ல..

"ஆமா அபி...அவன் யாரு நம்ம பயதான்...சும்மா போன்லயே திட்டு.. அதுல்லாம் எதுவும் தப்பா நினைச்சுக்க மாட்டான்.."

சொன்ன விச்சுவிடம் வாயை மூடுமாறு சைகை செய்தவள்..

"எங்க பவி..அது அவன் பி.ஏ நம்பர் போல...நானும் அடிச்சுட்டே இருக்கேன்... இரண்டு நாளா லைன்ல கிடைக்கவே மாட்டேங்குறான்.. நேர்ல போலாம்னா இவன் திட்டறான்.."

"நீ இன்னைக்கு டிரை பண்ணு..ஒன்னும் முடியலன்னா வேணா அடுத்து யோசிக்கலாம்.."

"ப்ச்ச்..." சலிப்புடன் போனை அடிக்க...அந்த பக்கம் இந்த முறை எடுத்து ஒரு பெண்குரல்..

"ஹலோ எஸ்..அஞ்சு ஹியர்.."

"ஹே விச்சு..யாரோ பொண்ணுடா..."

"ஆங்..லவுட் ஸ்பீக்கர் போடு...சீக்கிரம் சீக்கிரம்.."

"ஆங்..ஹலோ அஞ்சல..உங்காளு அங்க இருக்காரா.."

"வாட்.."

"அதான் அங்க நல்லா வளர்த்தியா அண்ணாந்து பார்க்குற உசரத்துல நெடுநெடுன்னு ஒருத்தன் மாறன்னு பேர்ல இருப்பானே... அவந்தான் அவன்ட்ட போன குடு...ஹல்லோ..அபி பேசறேன்னு சொல்லி குடு...ஓக்கே.."

போனை லேசாய் தள்ளி வைத்தவள்..

"எப்பூடி..." விச்சுவிடம் கேட்க

"நீ கலக்கு சித்தப்பா.."
சொன்னவன் தலையில் பவி தட்டி..

"ஏய் லந்த கூட்டாம ஒழுங்கா அவன்கிட்ட மட்டும் பேசிட்டு வை.."

அதற்குள் அந்த பக்கம் "நான்சென்ஸ்" என்றபடி லைன் கட்டாகியிருக்க..

"பார்றா...நெடுமரம் அவன மாதிரியே பல கிளைகள உருவாக்கியிருக்கும் போலவே..நானா நான்சென்ஸ்??..இருடி இன்னைக்கு அரைமணி நேரத்துக்கொரு தடவை உன்னை வச்சு செய்யறேன்.."

சொன்னது போலவே வேறுவேறு நம்பரிலிருந்து கால் செய்து கடுப்படிக்க அந்த பக்கம் இருந்த அஞ்சு எனும் அஞ்சனா நொந்து போனாள்..

"ஆஹ் சங்கர் ஸாரோட ஒரு வாரம் லீவ்ல பாஸ சைட் அடிக்கலாமேனு டியூட்டி மாத்தி வாங்கிட்டு வந்தா இப்படி ஒரு லூசுகிட்ட மாட்டி முழிக்கிறேனே..என் நேரம் அவரு வேற இரண்டு நாள் ஏற்கனவே வரல...இன்னைக்கு இந்த புது தலைவலி வேற..அய்யோ கடவுளே.."

அங்கிருந்த மூவருமோ "சிக்குச்சுடா புது ஆடு ".. என்ற களிப்பில் கெக்கே பிக்கேவென சிரித்தபடி உருண்டு புரண்டு கொண்டிருக்க... இதற்கெல்லாம் காரணமானவோ அங்கு வேறு மாதிரியிருந்தான்..
___________________________________

"மாறன்‌ குழும இல்லம்.."

அந்த பிரமாண்ட மாளிகையின் காலை நேரம்...ஆட்கள் பரபரப்பாய் அங்குமிங்குமென சுற்றி வேலை செய்ய... பூஜையறையில் ஷஷ்டி கவசத்தோடு பூஜையை முடித்து...கற்பூரம் காட்டி கண்ணில் ஒற்றி கொண்டது அந்த வீட்டின் அரசி கலையரசி..

"கலை நா கிளம்பட்டா.." சொன்னபடி வந்து நின்றது இளமாறன்.. அதியனின் அப்பா..

"இருங்க சாப்பிட்டு போலாம்..பையனும் வந்திருவான்.."

எப்போதும் போல் ஒலித்த மனைவியின் சாந்த குரலில் மனம் லயித்தவர்...அவரின் வார்த்தையில் கோவமுகம் பூசிக்கொண்டார்..

"உம்பையன் நைட் புல்லா தூங்காம உலாத்திட்டு காலைலதான் தூங்க‌ போனான்...இதுல ஏற்கனவே இரண்டு நாளா ஐயா ஆபிஸுக்கும் போகல.. இன்னைக்கும் போகலன்னா.. ப்ச் விடு எனக்கு லேட் ஆயிடுச்சு..நீ லன்ச் மட்டும் குடுத்து விடு.."

இளமாறன் பேசப்பேசவே கலையரசி நிமிர்ந்து பார்க்க....அங்கிருந்த படியில் நிதானமாய் அழுத்தமான பார்வையோடு வந்து கொண்டிருந்த நெடுமாறனை பார்த்ததும் முகம் பூவாய் மலர்ந்தது..

அவசரமாய் இருவருக்கும் தட்டை எடுத்து வைத்து பரிமாற..

"நீங்க சாப்பிட்டீங்களாம்மா..." கேட்டபடி அருகில் வந்து உட்கார்ந்தவனை பார்த்து பல்லை கடித்து கொண்டார் இளமாறன்..

"எதுத்தாப்புல இருக்கற அம்மாவ சாப்டியான்னு கேக்க தெரியுது.. பக்கத்துலயே இருக்கற அப்பன ஒரு குப்பைய மாதிரி கூட பார்க்க மாட்டேங்குறான் பாரு படவா.."

முனுமுனுவென உள்ளுக்குள் திட்டி கொண்டாலும் ஒற்றை மகன்மேல் உயிரையே வைத்திருந்தார் மாறன்.. இத்தனைக்கும் நெடுமாறனின் பத்தொன்பது வயது வரை அப்பாவும் பிள்ளையுமாய் இல்லாமல் உற்ற நண்பர்களை போல இருந்தவர்கள்தான் இருவரும்.. நெடுமாறன் செய்த ஒரு சிறு தவறு இருவருக்குமிடையில் நீண்டதொரு வெற்றிடத்தை நிரப்பியிருக்க...அதை நிரப்பும் வழி இருவருக்குமே தெரியவில்லை..

"நா எவ்ளோ நம்பினேன்..."என்ற ஏமாற்றத்தில் தந்தையும்..

"என்னை அவ்ளோ நம்புனவர நா ஏமாத்திட்டேனே.."என்ற குற்ற உணர்ச்சியின் தாக்கத்தில் மகனுமென அவரவர் நிலையில் அப்படியே நின்று விட்டனர்..

"ம்க்கும்...கலை முடியலேன்னா ரெஸ்ட் எடுக்க சொல்லு உம்பையன...நா போறேன் இன்னைக்கு ஆபீஸ்கு.. அவன் கண்ணெல்லாம் சிவந்திருக்கு பாரு.."

தந்தையின் அக்கறையில்... அடைத்த தொண்டையை செருமிக் கொண்டவன்...

"இல்லமா...நா ஓகேதான்...நா போறேன் இன்னைக்கு.."

"என்ன ஓகே..ஆளு இரண்டு நாளா ரூம விட்டு வெளிலயே வரல...நேத்து நைட் நாலு மணி வரை ரூம்ல லைட் எரிஞ்சது...பார்த்தா கீழ கார்டன்ல அந்த குளிருல நடந்துட்டு இருக்கான் கலை..."

"என்ன ராஜா இதெல்லாம்..."

அம்மாவின் குரலில் நிமிர்ந்தவன் திருதிருத்தான்..

"எப்படிம்மா உங்கிட்ட சொல்லுவேன்... மொதப் பார்வையிலேயே ஒரு சின்ன பொண்ணுமேல சாயப்போன என்னோட மனச அடக்க பயந்து... அந்த குழந்த புள்ளயப்போய் அப்படி ஒரு வார்த்தைய சொல்லிட்டு வந்துட்டேன்னு என்னால தாங்கவே முடியலமா.. கண்ணை மூடுனாலே அவ திமிறிட்டு வந்து நின்னு கேள்வி கேட்டு உதட்ட பிதுக்குறா‌‌.. அதுக்கு பயந்தே தூங்காம சுத்திட்டு இருக்கேன்னு... உங்கிட்ட நா எப்படிமா சொல்லுவேன்.."

மகன் ஏதோ மென்று முழுங்குவது ஒரு தந்தையாய் இளமாறனுக்கு புரிய தொண்டையை கனைத்து கொண்டார்...

"ஏன் கலை...எனக்கு அட்டாக் வந்து என்ன ஒரு பத்து வருஷம் இருக்குமா"

இளமாறனின் கேள்வியில் அதியன் முகம் கசங்கி போக..

"அத பத்தி இப்ப எதுக்குங்க பேசிட்டு..நானே அத மறக்க நினைக்கறேன்...நீங்க இப்ப நல்லாகிட்டீங்கங்க...அத மட்டும் பாருங்க.."

கலையரசி தவித்து போனார்..எப்படி மறப்பார் அந்த நாட்களை..கல்லூரி டூரிலிருந்த அதியனிடமிருந்து வந்த போன்காலில் அவசரமாய் புறப்பட்டு போனவர் அடுத்த நாளே அட்டாக் வந்து படுத்துவிட... என்ன நடந்ததென தெரியாமல் கலையரசி ‌உண்மைக்கும் பரிதவித்து போனார்..

என்ன ஏதென எப்படி கேட்டும் இருவருமே மெளனம் சாதிக்க..பெரியவரோ கோவத்தில் அமைதியாகிவிட... அதுவரை துருதுருவென இருந்த சின்னவனோ மொத்தமாய் உள்ளுக்குள் இறுகிப்போனான்...

"எப்படி இருந்த எம்புள்ள..இப்ப ஒரு சிரிப்புக்கு பஞ்சமா போச்சு.. ம்ஹ்ஹ்.."

"ரொம்ப பெருமூச்சு விடாத கலை..இன்னைக்கு கூட பேப்பர்ல போட்டிருந்தானே... ஏதோ சினிமா ஸ்டார் ‌ஸ்ரீவாணி அவதான் உன் பையனோட புது கேர்ள் பிரண்டாம்.... கூடிய சீக்கிரம் விதவிதமா ஷூட்டிங் பார்க்க கூட்டிட்டு போவான்.. ரெடியா இருந்துக்க‌.."

மேலும் ஏதோ பேச வந்தவரை சலீரென்று உடைந்த கண்ணாடி சத்தம் நிறுத்தியிருந்த்து... வேகவேகமாய் மூச்சை இழுத்து... கண்ணை மூடி கோவத்தை கட்டுக்குள் வைத்தவன் அடுத்த நொடி கிளம்பியிருந்தான்..

"இத்தன நாள்.. நா இதவிட அசிங்கமா கிழிச்சுருக்கேனே.. அப்பல்லாம் பாவமா நிமிர்ந்து பார்த்து ஏன்ப்பான்னு ஒத்த பார்வையால என்னை ஆப் பண்ணிடுவான்... இன்னைக்கு என்ன அதிசயமா கண்ணாடிலாம் பறக்குது... ஓக்கே...பய எங்கயோ வசமா சிக்கிட்டான்...சிக்கட்டும் சிக்கட்டும்..எங்க சுத்தினாலும் கடைசில எங்கிட்டதான நைனான்னு வருவான்...அப்ப பார்த்துக்கலாம்.."

இளமாறனின் மனதுக்குள் இந்த நினைப்பு ஓட.. "எம்புள்ளயே சாப்பிடல.. உங்களுக்கு மட்டும் இறங்குதா...சோறெல்லாம் இல்ல...எழுந்து போங்க.." நொடித்துக் கொண்டு உள்ளே போன மனைவியை பார்த்து சிரித்து கொண்டார்..
___________________________________

 

[MK2]

சர்ரென சாலையை அழுத்தி தேய்த்து வண்டியை நிறுத்திய நெடுமாறன் மனம் முழுக்க கோவம் கோவம்...கோவம் மட்டுமே..

தான் எவ்வளவு தூரம் பெண்களிடமிருந்து ஒதுங்கி போனாலும் தன்னை வைத்தே விளையாடும் பெண்கள் மேல் கோவம்..பத்து வருடமாய் அருகிலிருந்து பார்த்தும் இன்னும் தன்னை நம்ப மறுக்கும் தன் தந்தை மேல் கோவம்...வேண்டாமென அவ்வளவு சொல்லியும் அந்த சர்ப்ரைஸ் பர்த்டே பார்ட்டி வைத்த தன் நண்பன் மேல் கோவம்..அங்கு வந்த அந்த அரைகுறை ஆடை பெண்கள் மேல் கோவம்.. அதிலிருந்து எடுத்த போட்டோவை வைத்து கைக்கு வந்ததை எழுதி தள்ளிய அந்த பத்திரிக்கை மேல் கோவம்...

"இருங்கடா வச்சுக்கறேன் உங்கள.."

அதே கோவத்துடன் அலுவலகம் நுழைந்த அடுத்த நொடி தன் பி.ஏ ஷங்கரை அழைத்திருந்தான்..

"ஷங்கர்.."

"சார் நா இப்பதான் அந்த பிரஸ்ல கூப்பிட்டு பேசினேன்..அது அந்த பொண்ணோட மினிஸ்டர் அப்பாவோட பினாமியோடது.. சோ அவங்க சைடு பிரஷர் தாங்காம போட்டதா சொல்றாங்க...இப்ப என்ன பண்ணட்டும் சார்..லீகலா ஒரு நோட்டீஸ் குடுக்க சொல்லட்டா சார்.."

ஷங்கர் அப்படியே நெடுமாறனின் வழி வந்தவன்..பிரச்சனையின் ஆரம்பம் எதுவோ அதை வேரோடு அழித்துவிட்டுதான் மறுவேலை பார்ப்பான்.. எப்போதும் உடனிருந்து பார்க்கும் தன் முதலாளியின் உண்மை பிம்பம் அவன் ஒருவன் மட்டுமே அறிந்தே ரகசியம்..
அத்தனை கோவத்திலும் ஷங்கரை உள்ளுக்குள் மெச்சி கொண்டவன்..

"வேண்டாம்..நாம ஏதாவது ஆக்ஷ்ன் எடுத்தா அத வச்சு இன்னும் குடைவானுங்க.. பொலிட்டீஷியன் வேற..இத அப்படியே விட்டுடுங்க.. இரண்டு நாள்ள எல்லாம் மறந்துரும்.."

"அப்படியா...அப்ப நீயும் இந்த இரண்டு நாள்ள அவள மறந்துட்டியா..??"

நக்கலாய் கேட்ட மனசாட்சியை தலையில் தட்டி அடக்கியவன்..

"ஆங்..ஷங்கர் இப்ப அம்மாக்கு ஓகேவா..அமவுண்ட்லாம் கட்டியாச்சா.."

ஷங்கரின் அம்மாவிற்கு ஒரு மேஜர் ஆப்ரேஷனுக்காக ஹாஸ்பிடலில் சேர்த்திருக்க.. அதற்கான விடுமுறையில் இருக்கிறான்..

"சார் நாளைக்குதான் ஆப்ரேஷன்..அமவுண்ட்லாம் நம்ம கம்பெனில இருந்து வந்து கட்டிட்டாங்க சார்..நாளைக்கு ஆப்ரேஷன் டைம்ல பிளட் ஏதாவது ஷார்டேஜ் ஆனா அது மட்டும் ரெடி பண்ணணும் சார்.."

"ஓஹ் ஓகே..டேக் கேர்... எதுனாலும் லைக் பிளட் குடுக்கனும்னா கூட சொல்லுங்க வர்றேன்.."

உள்ளே வந்ததிலிருந்து மாறி மாறி பாவனை காட்டிய நெடுமாறனை வாயை பிளந்து பார்த்தவளை‌ அலைபேசி சத்தம் கலைத்திட அவசரமாய் கட் செய்தாள்..

அது மீண்டும் மீண்டும் பத்து நிமிடத்திற்கொருமுறை அடிக்க...இவளுமே விடாமல் கட் செய்ய அங்கு அவனுக்கு பொறுமை பறந்தது..

"ஆஹ்ஹ்..மிஸ் அஞ்சு ஒன்னு போன் எடுங்க..இல்லேன்னா சைலன்ட்ல போடுங்க...எனக்கு இருக்கற தலைவலில இந்த சவுண்ட் இரிட்டேட் ஆகுது.."

"அது..அது சார்..இதுவும் ஒரு தலைவலி கேஸ்தான்... மார்னிங்ல இருந்து விடாம அடிச்சுட்டு..அதான் கட்..."

மேலே பேச வந்தவள் அவன் கோவ முகத்தில் பயந்து போய் வாயை மூடிக்கொண்டாள்..

நெடுமாறனை வைத்து பத்திரிக்கையில் கிசுகிசு வரும் ஒவ்வொரு முறையும்..இதுபோல் விடாமல் தொடர்ந்து பல அழைப்புகள் வரும்... ஷங்கர் வரும் அழைப்புகளை அவனே பேசி சமாளித்து விடுவான்... இன்று அவனில்லாமல் போக... இவளுக்கு அழைப்பு வருவதாய் நினைத்து கொண்டவனுக்கு அப்படி ஒரு கோவம்...

"நெக்ஸ்ட் கால் வந்தா என்கிட்ட குடுங்க ஓகே...ஐ வில் ஹேண்டில் இட்.."

ஓகே என்பதாய் தலையை மட்டும் ஆட்ட...

"எதுனாலும் வாயத் தொறந்து பேசுங்க...இந்த தலை‌ கை கால்னு ஆட்டுற வேலைலாம் என்ட்ட வேணா...காட் இட்.."

அவனின் கடைசி வார்த்தை உறுமலில்..

"எஸ் ஸார்...ஓகே சார்...ஸாரி சார்.." என்றபடி பயந்தவளின் கையிலிருந்த போன் கிர்ரென அடிக்க...பதட்டத்தில் போனை நழுவ விட்டு எடுத்தாள்..

"ஹலோ.."

அடுத்த நொடி போன் நெடுமாறன் கையிலிருக்க..

"என்னம்மா...நம்மாளு வந்தாச்சா.."

கேட்ட குரலில் இவனுக்கிங்கு ஜிவ்வென உச்சிக்கு ஏறியது...

"இது அவல்ல??..."

அவசரமாய் லவுட் ஸ்பீக்கர் போட்டவன் அஞ்சுவிடம் குரலை தணித்து.."யாருன்னு கேளு"..என்க..அவளோ அவனின் இந்த புது அவதாரத்தில் பயந்து போனாள்..

"நீங்க..யாருங்க???....

"ஹேஹேய்...என்னம்மா அஞ்சல.. காலைல இருந்து அஞ்சு நிமிஸத்துக்கொரு தடவ போன் பண்ணி பேசிட்டு இருக்கேன்...இப்ப புள்ளக்கு குசும்ப பாரேன்...நாந்தான்மா அபி..."

"ஹலோ ஐயம் அஞ்சு.."
பல்லை கடித்தபடி சொன்னாள்..

"ச்சே என்ன பேரு இது.. கஞ்சத்தனமா நாலு அஞ்சுன்னு..நா வேணா உன்னை ரவுண்டா பத்துன்னு கூப்பிடட்டா.."

"இதுதான் அந்த தலைவலி".. என தலையை தேய்த்து காட்டியவளை அக்கினி பார்வையால் எரித்தவன்..

"என்ன விஷயம் கேளு.."

"என்ன விஷயம் மேடம்.."

"பார்த்தியா பத்து...இவ்ளோ நேரம் கழிச்சு இப்பதான் கேக்குற..அது ஒன்னுமில்ல ஒரு சின்ன அப்பாலஜி மேட்டர் அவ்ளோதான்..அது என்னன்னா உங்காளு இரண்டு நாளைக்கு முன்ன என்னை செம்..ம்மயா வச்சு திட்டிட்டான்... அதுல நா ரொம்ப பீல் ஆகி..ஹர்ட் ஆகி சாப்டாம தூங்காம ரொம்ப சேட் ஆயிட்டேன்.. ஆக்சுவலா எனக்கு இப்படில்லாம் இருந்தா பிடிக்கவே பிடிக்காது..ரொம்ப காண்டா இருக்கும்..சோ நா நார்மலா ஆகணும்னா உங்காளு..இல்ல எங்காளு எங்கிட்ட..."

அதற்குள் அங்கு கசகசவென விச்சுவின் சத்தம் கேட்க..

"ஆங்..விச்சு பீல் பண்றான்..சோ எங்காளு எங்ககிட்ட ஒரு அப்பாலஜி கேட்கணும்..லெட்டர் எழுதி குடுத்தாகூட ஓக்கே... ஏண்டா பவி..அக்செப்ட் பண்ணிக்கலாம்ல.."

"கெட்டு ஒழி.. "என்றபடி பவி இருகட்டை விரலை தூக்கி காட்ட..

"ஆங்..ஓக்கே அக்செப்ட் பண்ணிப்போம்...சோ இப்ப என்ன பண்றேன்னா..இந்த மாதிரி அபி புள்ள பாவம் சின்ன பொண்ணு...அவள திட்டாதீங்க... குணமா வாய்ல சொன்னாலே அழகா கேட்டுப்பா சொல்லிட்டு... அவன் கையால ஒரு அப்பாலஜி லெட்டர மட்டும் வாங்கி அனுப்பி விடு...ஓக்கேவா.."

அங்கிருந்தவளோ ஒன்றும் புரியாமல் நிமிர.. மாறனின் முகம் காட்டிய ஜொலிஜொலிப்பில் மொத்த வார்த்தையும் மறந்து போனாள்..

"அவளும் என்னை மாதிரியே இரண்டு நாளா சாப்பிடாம தூங்காம பீல் பண்ணி‌.. என்னையே நினைச்சுட்டு இருந்தாளா.. நா அவள நினைச்சு தவிக்குற மாதிரி அவ நினைப்பாளா...மாட்டா...இதுகூட என்னை மானாவாரியா திட்டத்தான் நினைச்சிருப்பா.."
சரியாய் கணித்தவன்...

"யார்கிட்ட லெட்டர் வாங்கணும் கேளு.."

"மேடம் யார்கிட்ட.."

"ஹலோ என்ன நக்கலா..காலைல இருந்து சொல்லிட்டு இருக்கேன்ல.. அதான் அந்த ஆறடி வளர்த்தி... அண்ணாந்து பார்க்குற உசரம்... அதான்மா நம்ம...நெடுநெடு நெடுமரம்..."

அதுவரை அவளின் பேச்சில் உருகி போய் நின்றிருந்தவனுக்கு சுள்ளென ஏறியது காரம்...அதிலும் அஞ்சு கிளுக்கென்ற சிரிப்போடு வாயை மூடி சிரிக்க...இன்னுமே கோவம் கூடியது இவனுக்கு..

"அரைக்காப்படில இவ இருந்துட்டு...இவள.."

சட்டென லவுட் ஸ்பீக்கரை கட்செய்து காதில் வைத்தவன்..

"ஏய் பைத்தியம்.."

அதுவரை கேட்ட பெண் குரல் இப்போது மாறி வர..

"ஹை...சிஸ் நீங்க அழகா மிமிக்ரி பண்றீங்க போங்க... எப்படி இப்படி...இதெல்லாம் உங்க ஜாப்ல எக்ஸ்ட்ரா குவாலிபிகேஷனா...நீங்க எங்களுக்கும் கத்து தர்றீங்களா.. பீஸ்லாம் ஒழுங்கா ஆட்டய போட்டு குடுத்துருவோம்..."

"அடங்குறாளான்னு பாரு..."
பல்லை கடித்தவன்...

"ம்க்கும்....ஏய் பைத்தியம்.."

அவன் செருமலில் இங்கு ஜெர்க்கானவள்...

"ஓஹ் அவரா??.. ஒரு நிமிஷம்.. டேய் விச்சு உன்னை கூப்பிடுறாரு பாரு.."

போனை கீழே வைத்து இரண்டடி தள்ளி போய் உட்கார்ந்தாள்..

"எதே..என்னையா..என்னை எப்புடி..இல்லையே இவ முழியே சரியில்லயே..ஒருவேள இவ பண்ண வேலைக்கு நம்மள ஆளு வச்சு தூக்க ஸ்பை எதுவும் கண்காணிக்குறாங்களா... அய்யய்யோ டேய் ஸ்பை கேமரா எங்கடா வச்சுருக்கீங்க...?"

மேலே கீழே குனிந்து தேடியவன் தலையில் பவி தட்ட.. உள்ளுக்குள் உதறினாலும் வெளியில் கெத்தாய் பேசி‌ வைத்தான்...

"நா சொல்லல...எல்லாம் நம்ம பயதான்...எதுனாலும் நம்மகிட்ட கேட்டுட்டுதான் செய்வான்..யூ டோன்ட் வொர்ரி..நா பார்த்துக்கறேன்.."

அசால்ட்டாய் எடுத்து காதில் வைக்க..அந்த பக்கம் அனலடித்தது...

"விளையாண்டுட்டா இருக்க யூ இடியட்.."

"ஓஹ்ஹோ ஹோ அவரா...தோ பக்கத்துலதான் இருக்குறாரு.. தோ இருங்க தர்றேன்...டேய் பவி‌ உன்ட்டதான் ஏதோ பிஸினஸ் டீல் பேசணுமாம் பேசு...அபிமா நீ வா...நாம போய் வடப்பாவ் சாப்டு நாளைக்கு வரலாம்..'

"இடத்த காலி பண்ண...மொத டெட்பாடி நீதான்...அடங்குடா.."
நகர்ந்தவன் கையை இழுத்து அருகில் வைத்தபடி..

"எஸ் பவி ஸ்பீக்கீங்..என்ன பிஸினஸ்...எவ்ளோக்கு ஆர்டர்னு தெரிஞ்சுக்கலாமா..?"

"அடிங்க...பரதேசி..என்னடா போன் போட்டு ஆளாளுக்கு விளையாண்டு இருக்கீங்களா... இருங்கடா தோ நா நேர்லயே வர்றேன்...வந்து உங்கள வச்சுக்கறேன்.."

"ஓக்கே தேங்யூ..சோ நைஸ் ஆப் யூ.." திருதிருவென விழித்தபடி போனை வைத்தவன்..

"ஓக்கே கைஸ்...நம்ம கம்பெனி அஞ்சு நாளைக்கு லீவ்.. எல்லாரும் போய் புள்ளகுட்டிய படிக்க வச்சுட்டு... ஜாலியா என்ஜாய் பண்ணிட்டு வாங்க போங்க...கிளம்பு கிளம்பு பஞ்சாயத்த முடிச்சு வுட்டானுங்க.. கிளம்பு..."

எல்லோரையும் அவசரமாய் அனுப்பி வைத்து அபீஸை பூட்டியவன் காருக்குள் வைத்து விச்சுவை புரட்டி எடுத்து விட்டான்..

அங்கு போனை வைத்த மாறனுக்கோ எவ்வளவு அடக்கியும் அப்படி ஒரு சிரிப்பு மூவரின் அலும்பலில்..

"ராட்சஸி..என்கிட்ட என்ன வாய் அடிச்சுட்டு எப்படி எல்லோரையும் கோர்த்து‌விட்டு போய்ட்டா பாரு...வாயி வாயி..என்னா வாயி...இவனுங்க அதுக்கும் மேல...ஹய்யோ... ஹஹ..ஹஹஹா..."

காலையில் அவன் அம்மாவின் கவலையில் ஒரு சிரிப்புக்கு பஞ்சமென இருந்தவன்... இப்போது வாய்மூடாமல் சிரித்து கொண்டிருந்தான்...

மழை வரும்..

 

[பாரதிசிவக்குமார்]

மகிழ்ச்சி என்ற வார்த்தை ஓர் சாதனை அது இருக்கும் இடத்தை பொறுத்து அல்ல உடன் இருக்கும் மனிதர்களை பொறுத்தது இங்கு அபி என்னும் சாதாரண பெண்ணின் ஒவ்வொரு பேச்சும் நடவடிக்கையும் உடனிருபோரை மகிழ்ச்சியாக வைக்கிறது. பவி, விச்சு மட்டும் அல்ல மாறனும் அதில் ஓர் அங்கம் சூப்பர் சூப்பர் சகி

 

[Kameswari]

ஹய்யோ சிரிப்பை அடக்கவே முடியலை

அபி தான் ஒரு வித்தியாசமான பீசுனனு பார்த்தா இந்த பவியும் விச்சுவும் அவளுக்குமேல இருக்கானுங்க

அடுத்த எபிக்கு வெயிட்டிங்

 

[Kalaivani shankar]

சத்யமா சொல்றேன். சிரிச்சு சிரிச்சு வயிறே வலிச்சிடுச்சு..
அபி சரியான அராத்து கேஸ் போல
ஹாஹா
நெடுமரம் உன்னையும் ஒருதி சிரிக்க வச்சிருக்காலே
செம்ம செம்ம

 

[shasri]

Oh my god sema fun sirichu mudiyala intha pavi and co nala