இதழ்:- 42
அன்றைய நிகழ்வுக்கு பின் பூவினி இந்த இரண்டு நாட்களாக எங்கும் செல்லவில்லை.இப்போது தான் மாமன் வீட்டுக்கு வருகிறாள்.ஏனென்று தெரியாமல் ஒரு தயக்கம் அவளை ஆட்கொள்ள தயங்கியபடியே வாசலுக்கு சென்றவளை கண்ட தமிழ் எப்போதும் போல வினிக்கா என்று ஓடி வந்து அணைத்துக்கொண்டாள். உடனேயே ஒ இனி நான் உங்களை அண்ணி என்று சொல்ல வேண்டுமோ என்று கண்சிமிட்டிக் கேட்க பூவினியின் முகம் சிவந்து மலர்ந்தது.அதைக் கண்டு ஹையோ வினிக்கா வெட்கப்படுறா டோய் என்று மேலும் கலாய்த்துக்கொண்டிருக்கும் போதே அங்கு வந்த சாந்தா ஹேய் வினிக்குட்டி வாடா என்று அவளை அன்போடு அழைத்துச் சென்றார்.
அவளின் தயக்கத்தையும் வெட்கத்தையும் உணர்ந்தவர் போல தமிழ் ஜூஸ் எடுத்துட்டு வா என்று அவளை அனுப்பிவிட்டு வினியின் கையைப் பற்றி எனக்கு ரொம்ப சந்தோசமா இருக்குடா.இப்படி நீங்கள் ரெண்டு பேரும் ஜோடி சேர்ந்தா நல்லா இருக்கும்னு எங்கள் எல்லோருக்குமே மனசில ஆசை இருந்தது.அதுவும் எனக்கு ரொம்ப ஆசைடா.நீயே இந்த வீட்டுக்கு மருமகளா வரணும்னு.ஆனா உங்க மனசில என்ன இருக்கோன்னு தயங்கிட்டே இருக்கும் போது மித்திரனோட உன் கல்யாணப் பேச்சு ஆரம்பிச்சது.எனக்கு ரொம்ப கவலையாய்ப் போச்சுடா
உன் மாமாகிட்ட என் மன வருத்தத்த சொல்லி புலம்பினேன்.அவர் சொன்னார் யாருக்கு யாருன்னு விதிச்சிருக்கோ அது தான் நடக்கும்.சும்மா மனசப் போட்டுக் குழப்பிக்காதன்னு ஹ்ம்ம் நானும் அப்படி எண்ணி மனச தேத்திக்கிட்டேன். திடீர்னு பார்த்தா எல்லாமே தலைகீழா மாறி இப்படி எங்கள் எல்லாருக்கும் ஒரு இன்பஅதிர்ச்சி.ஆனாலும் ரெண்டு பெரும் செம அழுத்தம் வினி.எதையுமே காட்டிக்கல.நீ இங்கிருந்து போனதுமே நிலவனிடம் ரொம்ப மாற்றம் வினி.சரியா சாப்பிடுறது இல்லை பேச்சு சிரிப்பு எல்லாமே குறைந்து முகத்தில எப்போதுமே ஒரு வெறுமை.அதோட தொழில் தொழில்னு முழு நேரமும் தொழிற்சாலையிலேயோ அலுவலகத்திலேயோ தான் இருப்பான்.
அப்போவே உன்னோட பிரிவு தான் இவனின் மாற்றத்துக்கு காரணமோ.கூடவே வளர்ந்துட்டு இப்படி பிரிஞ்சிருக்கிறது தான் அவனைப் பாதிக்கிறது போல நீ வந்தா சரியாயிடுவான்னு நினைச்சேனே தவிர இப்படி நான் நினைச்சுக்கூட பார்க்கல.அப்படி நினைக்கிறதுக்கான வாய்ப்பையும் நீங்க ரெண்டு பேருமே தரல.சில சமயத்துல உங்க இரண்டு பேருக்கிடையிலும் ஏதாவது மனஸ்தாபம் இருக்குமோ?? பேச்சே குறைவா இருக்கேன்னு தோன்றியதுண்டு.அப்படியும் சந்தேகப்பட முடியாம நீ அவனிடமே பயிற்சி பெற செல்லவும் அந்த சந்தேகமும் மறைந்துவிட்டது. ஹ்ம்ம் ரெண்டு பேருமே ரொம்ப அழுத்தம் பா.முகத்தில கூட எதையும் காட்டிக்காம எப்படி இயல்பா நடிச்சிருக்கீங்கள். என்று செல்லக் கோபத்தோடு சாந்தா முடிக்கவும்.
அவரின் கையைப் பற்றி எதுவும் பேசாமல் தலை குனிந்து அமர்ந்திருந்தாள் பூவினி. இதற்கு அவள் என்ன பதிலைக் கூற முடியும்?
அவளின் நிலை புரிந்தவர் போல் சிரிப்புடன் அவள் கன்னம் வருடி சரி விடு.அதான் எல்லாம் முடிஞ்சுடுச்சே.இப்போ எல்லோரும் ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கோம்.என்ன என் பிள்ளைக்கு உண்மை...ப்ச் விடு உன் மாமா சொன்னது போல அதுவும் ஒரு வகையில் நிம்மதி தான்.காலம் முழுதும் அவனிடம் உண்மையை மறைத்துவிட்டோம் என்ற குற்றவுணர்ச்சி இருக்காது.என்று உள்ளே சென்ற குரலில் சாந்தா கூறவும்
பூவினிக்கு அவர் மனநிலை தெளிவாக புரிந்தது.என்னதான் வெளியே திடமாக பேசினாலும் உள்ளே தான் அவனை சுமந்து பெற்ற அன்னை இல்லை என்ற உண்மை நிலவனுக்கு தெரிந்துவிட்டதே.அவன் தன்னை இனி முழு பாசத்துடன் அணுகுவானா என்ற தவிப்பு அவரிடம் இருப்பது புரிந்தது.இதற்கு நிலவன் தான் பதில் கூற வேண்டும்.அவரின் அந்த தவிப்பை போக்க அவனால் மட்டும் தான் முடியும். என்று எண்ணியவள் அவரின் கையைப் பற்றி அழுத்திவிட்டாள்.கூடவே
உங்கள் பையன் எங்கே அத்தை கண்ணிலேயே காணோம் என்றாள்.உங்கள் பையன் என்பதில் அழுத்தம் கொடுத்து. புரிந்தாற்போல் லேசாக முறுவலித்தவர் மேலே அவன் அறையில் தான் இருக்கிறான் மா. இன்று சற்று சீக்கிரமே வீட்டுக்கு வந்துவிட்டான்.ஏதோ மனசு சரியில்லைப் போல அறைக்குள்ளேயே இருக்கிறான்.டிபன் சாப்பிடக் கூட கீழே வரவில்லை என்று கூறவும்
டிபனைக் கொடுங்கள் அத்தை உங்கள் பையனின் மனதை சரியாக்கி அவரை சாப்பிட வைக்கிறேன் என்று கூறவும் சாந்தா சிரிப்புடன் உன் அத்தானை சந்திப்பதற்கு உனக்கு ஒரு சாட்டு ம்ம் என்று அவள் காதை லேசாக திருகிவிட்டு டிபனைக் கொடுத்து அனுப்பினார்.
பூவினி சிரிப்புடன் மாடியில் கால் வைக்கவும் அண்ணி ஹ்ம்ம் ஹ்ம்ம்...என்று தமிழ் கேலி செய்யவும் போடி என்று அவளுக்கு உதட்டை சுழித்துக் காட்டிவிட்டு மேலே விரைந்தாள்.
நிலவனின் அறைக்கதவு லேசாகத் திறந்தே இருந்தது.இரு விரலால் கதவைத் தட்டினாள்.
யார்?? என்று அவனது குரல் சிறு சலிப்புடன் வெளியே வந்தது.வினி பதில் எதுவும் சொல்லாமல் மீண்டும் கதவைத் தட்டவும் எனக்கு எதுவும் வேண்டாம் ராமுண்ணா அம்மா கிட்ட நான் அப்புறமா சாப்பிட்டுக்கிறேன்னு சொல்லுங்க என்று சலிப்பும் சற்று கோபமுமாக அவன் குரல் வரவும்
சட்டென கதவைத் திறந்தவள் நான் கூட வேண்டாமா?? என்றாள் முறைப்புடன்.
அவன் வினியை அங்கு சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை என்பது அவனின் திகைப்பும் வியப்புமான பார்வையிலேயே புரிந்தது.பூவினி என வியப்புடன் அவன் அழைக்கவும்
ஆமாம் பூவினியாம் பூவினி.நீட்டி முழக்கி கொண்டு.வினு எங்கே போனாளாம் என்று மனதுக்குள்ளே நொடித்தவள்.சீக்கிரம் சீக்கிரம் இதை எவ்வளவு நேரம் தான் கையிலேயே வைத்திருப்பது.சீக்கிரம் வந்து சாப்பிடலாம் என்றாள் அதிகார தோரணையில்
அப்போதும் அவன் வியப்பு நீங்காமல் அவளையே பார்த்திருக்க ஹலோ பாஸ் இந்த லுக்கெல்லாம் அப்புறம் விடலாம் முதல்ல வந்து சாப்பிடுங்க.எனக்கு உங்ககிட்ட நிறைய பேசணும் அப்புறம் நிறைய தரணும் என்று கூறவே அவன் சிரிப்புடன் கண்கள் மின்ன நிமிரவும் ஹலோ ஹலோ உடனே கனவு காண ஆரம்பிச்சிடாதீங்க நான் தரணும்னு சொன்னது கையாலையும் காலாலையும் அதை தாங்கிக்கிறதுக்கு கொஞ்சமாச்சும் தெம்பு வேணும்னா வந்து முதல்ல இதை சாப்பிடுங்க என்றாள் மிரட்டலாய்.
நிலவனுக்கு நடப்பதை நம்பவே முடியவில்லை இவ்வளவு சீக்கிரம் அவள் கோபம் தீர்ந்து தன்னிடம் வந்து உரிமையுடன் பேசுவது வியப்பையும் மகிழ்ச்சியையும் ஒருங்கே அளித்தது.அவனுடைய பழைய வினுவைப் பார்ப்பதைப் போல் இருந்தது.இமை மூடாது அவளையே பார்த்தவன் மெல்ல எழுந்து அவளை நெருங்கினான்.
அவன் அருகில் வரவும் அவள் ஒருவித தடுமாற்றத்துடன் அவன் முகம் பார்க்கவும் மெல்லிய சிரிப்புடன் அவள் கரத்தைப் பற்றியவன் கோபமெல்லாம் போயாச்சா வினும்மா என்றான்.அவனது வினும்மாவில் உள்ளம் உருக அந்த உருகல் கண்ணில் பிரதிபலிக்க அவனை நிமிர்ந்து பார்த்தவள் மெல்ல இருந்தால் தானே போவதற்கு என்றாள் முணுமுணுப்பாக.
அவளின் பதிலில் கண்கள் மின்ன ஹே என அவன் அவளை மேலும் நெருங்கவும் சட்டென நகர்ந்தவள் முதல்ல சாப்பிடுங்க அப்புறம் பேசலாம் என்றாள் சிரிப்புடன்
அவன் அவளையே குறும்புச் சிரிப்புடன் நோக்கி அதற்கு அப்புறம்??? எனவும் முகத்தில் வெட்கமும் சிரிப்பும் போட்டியிட அதற்கப்புறம் உதை என்றாள் மிரட்டலாய்.
அவளின் சிவந்த முகத்தை ரசித்தவன் ம்ஹும்?? என புருவத்தை உயர்த்தவும் அவள் முகம் மேலும் சிவந்தது.
இருவருடைய உள்ளத்திலேயும் உற்சாகமும் மகிழ்ச்சியும் கரை புரண்டு ஓடியது.அத்தனை வருடமாக இதயத்தில் பொத்திப் பொத்தி பூட்டி வைத்த நேச வெள்ளம் கரையுடைத்தது. இதுவரை கற்பனையில் மட்டுமே இப்படி பேசி சிரித்த இருவருக்குமே அது நிஜத்தில் நடப்பதை நம்ப முடியவில்லை.அத்தனை வருடங்களும் இப்படி இனிய நிகழ்வுகள் தங்கள் வாழ்வில் இல்லை என மனதினுள்ளே எண்ணி மறுகியவர்கள் அந்த தருணத்தின் இனிமையை துளித்துளியாய் ரசித்தனர்.
இருவரின் பார்வையும் ஒன்றை ஒன்று காதலுடன் தழுவி நிற்க ஏதோ தோன்றியதைப் போல் அவனிடமிருந்து பார்வையை விலக்கியவள் சாப்பிடுங்கள் என்றாள்.அவனும் சிறு சிரிப்புடன் நீயும் சாப்பிடு எனவும் இருவரும் மனதில் ஓர் இதத்துடன் மாலைச் சிற்றுண்டியை ஒன்றாக முடித்தனர்.
அதன் பின் சற்று நேரம் மௌனமாய் அந்த தருணத்தை ரசித்த பின் வினும்மா என்று நிலவன் கை நீட்டவும் நீட்டிய அவன் கரத்தை பற்றியபடி அவன் அருகில் மெத்திருக்கையில் அமர்ந்தாள்.அவளின் கரத்தை தன் கரங்களினுள் மென்மையாய் சிறைப்பிடித்தவாறே
என்னால் இதை நம்பவே முடியவில்லை வினி.நம் வாழ்வில் இப்படி ஒரு தருணம் வரும் என்று நான் கற்பனையில் கூட எண்ணிப்பார்த்ததில்லை.என்று ஆழ்ந்த குரலில் கூறவும் வினியும் லேசாக கண் கலங்க மௌனமாக அதை ஆமோதித்தாள்.
சற்று நேரத்தில் நிஜமாகவே உனக்கு என் மீது கோபமே இல்லையா வினி என கேட்கவும்.அவனை நிமிர்ந்து பார்த்து முறைத்தவள் யார் சொன்னது இல்லையென்று நிறையவே இருக்கிறது என்றாள் முறைப்புடன் அவன் சிறு சிரிப்புடன் நீ தானே சொன்னாய் கோபம் இருந்தால் தானே போவதற்கு என்று என்று கூறவும்
அது வேறு கோபம் இது வேறு கோபம் என்றாள் பூவினி கோபக்குரலில்.
அது என்ன வேறு கோபமாம் என்று செல்லமாக கேட்டு அவள்மூக்கை பிடித்து ஆட்டவும் அவன் கரத்தை தட்டியவள் நீங்கள் என்ன பெரிய உத்தம புத்திரனா?? நான் கோபமாய் இருந்தால் எப்பாடு பட்டாவது என்னை சமாதானப் படுத்தாமல் பெரிய இவர் மாதிரி கோபம் மாற அவகாசம் கொடுத்து காத்திருக்கிறாராம்.இவ்ளோ நாள் காத்திருந்தது போதாதா?? சரியான ..............என்று ஆத்திரத்தில் அவள் பொரிந்து இடையில் நிறுத்தவும்..
பொங்கி வந்த சிரிப்பை உதட்டுக்குள் அடக்கியபடி அவளையே பார்த்திருந்தவன் சரியான என்ன வினும்மா?? சாமியாரா?? என்று குறும்புடன் கேட்கவும்
ஆமாம் அப்படியே தான் போடா என்றாள் கோபமும் சிறு சிரிப்புமாக
அவள் பேச்சைக்கேட்டு வாய்விட்டு நகைத்தவன் ரொம்ப கொழுப்புடி உனக்கு. நாம செய்ததும் தப்பாச்சே ரொம்ப கஷ்டப்படுத்திட்டோமே சரி உனக்கும் கோபம் இருக்குமே அது கொஞ்சம் ஆறட்டுமேன்னு அவகாசம் கொடுத்தா நீ என்னையே சாமியார்னு கிண்டல் பண்ற உன்னை என்றபடி சிரிப்புடன் அவள் காதைப் பற்றித் திருகியவன்.ஏதோ தோன்றியதைப் போல ஒரு ஆழ்ந்த மூச்சுடன்
வினும்மா நாம நிறைய பேசணும் டா என்றான்.அவள் ம்ம் எனவும் முதல்ல எனக்கு இதை சொல்லு நான் பொய் சொல்கிறேன்னு அதாவது நான் உன்னை வெறுக்கிற மாதிரி நடிக்கிறேன்னு எப்படி தெரிஞ்சது என் விலகலுக்கு உன் பாட்டி தான் காரணம்னு எப்படி தெரிந்து கொண்டீர்கள்.ஹப்பா இந்த உண்மை தெரியாம மண்டை வெடிச்சுடும் போல இருக்கு.மித்திரன் கிட்ட கேட்டா அவன் உன்கிட்ட கேட்டுக்கோன்னு சொல்லுறான்.உன்கிட்ட பேச வந்தா நீ பேசவே தயாரா இல்லை.இந்த ரெண்டு நாளா தலை வெடிச்சிடுச்சுடி.
ஓஹோ அப்போ சார் இந்த ரெண்டு நாளா என்கூட பேசுறதுக்கு முயற்சி பண்ணினதெல்லாம் இதை தெரிஞ்சுக்க தான்.என் மேல உள்ள பாசத்தில இல்ல.அப்படித்தானே என்று வினி கோபத்துடன் வினவவும்
அதிர்ந்த நிலவன் அம்மா தாயே மீண்டும் முருங்கை மரத்துல ஏறிடாதம்மா.சும்மா ஒரு ஆர்வத்தில தான் கேட்டேன் என்று பயந்தவன் போல் கூறவும்
முருங்கை மரத்தில ஏறுறதுக்கு நான் என்ன வேதாளமா?? என்னைப் பார்த்தால் வேதாளம் போலவா இருக்கு என்று அவள் மீண்டும் எகிறவும் சட்டென அவள் முகத்தை இரு கையிலும் ஏந்தினான் நிலவன்.அவனின் அந்த திடீர் செய்கையில் பேச்சு தடைப்பட அதிர்ந்து அவன் முகம் பார்க்கவும் அவள் விழிகளை ஊடுருவிப்பார்த்தவன் நீ வேதாளம் இல்லடி என்னோட அழகு என்று இழுத்து சட்டென இதழ்களில் ஒரு விஷமப் புன்னகை தோன்ற ஆடுகால் என்று முடித்தான்.
அவனின் திடீர்த் தொடுகையிலும் பேச்சிலும் திகைத்துப் போய் இருந்தவள் அவன் முடித்ததும் தன்னை மீறி சிரித்துவிட்டாள்.எத்தனை வருடங்களுக்கு பிறகு அவனின் இந்த சீண்டல் பேச்சு.அவள் கண்கள் லேசாக கலங்கியது.அவளின் உணர்வைப் புரிந்தவன் போல மெல்ல அவளைத் தன் தோளில் சாய்த்துக்கொண்டவன் ரொம்ப கஷ்டப்படுத்திட்டேன் இல்லடா என்றான் கம்மிய குரலில்.
அவனின் குரலே அவனின் வேதனையைப் பறைசாற்ற அவன் கரத்தை அழுத்தமாகப் பற்றியவள் என்னளவு ஏன் என்னை விட அதிகமாகவே நீங்களும் வருத்தப்பட்டிருப்பீர்கள் என்று எனக்கு தெரியும் அத்தான் என்றாள் இதமாக.
அவள் பேச்சைக் கேட்டு ஓர் ஆழ்ந்த பெரு மூச்சை எடுத்து விட்டவன். ஹ்ம்ம் ரொம்பவே டா.என்றான் கரகரத்த குரலில் பின் தொடர்ந்து உன்னை எனக்கு சின்ன வயசில இருந்து ரொம்பவே பிடிக்கும் டி.அழகான பூக்குவியலா நீ பிறந்ததில் இருந்து எனக்கு உன் மேல ரொம்ப பிரியம்.நீ வளர வளர உன்னோட ஒவ்வொரு வளர்ச்சிப் படியிலும் கூடவே இருந்த எனக்கு ஏதோ நீ என்னோட ஏகபோக உரிமை என் சொத்து உனக்கு சரி பிழைகளை எடுத்துக்கூறி உன்னை பத்திரமா பாத்துக்கறது என்னோட கடமை என்ற எண்ணம் மனசில அழுத்தமா பதிஞ்சுடுச்சு.நீ வளர வளர உன் மேல இருந்த என்னோட பாசமும் உரிமை உணர்வும் கூடிகிட்டே தான் போச்சு.அப்போ இருந்தே எனக்கு உன்னை சீண்டி பார்க்க ரொம்ப பிடிக்கும் நீ கோபத்தில முகம் சிவக்கிறப்போ ரொம்ப அழகா இருப்ப தெரியுமா?? என்று ரசனையுடன் கூறியவன் தொடர்ந்து உன்னோட அந்த கோப முகத்தைப் பார்க்கறதுக்காகவே அடிக்கடி உன்னை சீண்டுவேன்.
ஆனா நீ வருத்தப்பட்டா மட்டும் என்னால பொறுத்துக்கவே முடியாது.எப்படியாவது உன் வருத்தத்தை போக்கணும்னு மனசு துடிக்கும்.ஆனா இது எல்லாம் காதலான்னு எனக்கு அப்போ தெரியாது.நான் உன் மீதான என் நேசத்தை முதன் முதலில் உணர்ந்தது என்று கூறி சிறு சிரிப்புடன் அவளைப் பார்க்கவும் அதுவரை விழிகள் விரிய அவன் பேச்சைக் கேட்டபடியிருந்தவள்
ம்ம் சொல்லுங்க எப்போ உணர்ந்தீங்க என்றாள் ஆர்வத்துடன் அவள் ஆர்வத்தைக் கண்டு புன்னகைத்தவன் அவள் தோளைச் சுற்றி வளைத்து அணைத்துக்கொண்டு அவள் விழிகளைப் பார்த்து நீ பத்தாவது படிக்கும் போது ஒரு பையன் காதல் கடிதம் கொடுத்துவிட்டான் அத்தான் என்ன செய்வது என்று விழித்துக்கொண்டு வந்து நின்றாயே அப்போது தான்.என்றான் ஒரு குறுஞ்சிரிப்புடன் பின் தொடர்ந்து
என்னோட வினுக்கு இன்னொருத்தன் காதல் கடிதம் கொடுப்பதா என்று ஐயாவுக்கு செம கோபம். அதோட அந்த விடயத்தை நீ யாரிடமும் பகிர்ந்து கொள்ளாம என்னை நம்பி என்னிடம் வந்து சொன்னதும் மனசுக்குள்ள ஒரு இதத்தை கொடுத்தது. அப்போவே மனசுக்குள்ள இந்த செம்பூ மேல ஒரு பூ பூத்திடுச்சு என விழிகளைச் சிமிட்டி கூறவும் அவள் விழிகளும் ஒளிர்ந்தது.அதைக் கண்டு என்ன கண்ணில அப்படி ஒரு மின்னல் என அவன் வினவவும்
தன்னுடைய மனதிலும் அந்த சம்பவத்தின் போது தான் அவன் மீது வேறு வகையான எண்ணம் விழுந்ததை சிறு நாணத்துடன் சொன்னாள்.அதைக் கேட்டு வியந்தவன் ஹே அப்போவேயா?? என்று சிரித்துவிட்டு அப்போவே அத்தானை செமையா சைட் அடிச்சிருக்கேன்னு சொல்லு என்று கூறி கண் சிமிட்டினான்.
தொடர்ந்து அப்போவே என் மனசு எனக்கு புரிந்தாலும் படிக்கும் வயதில் இது தப்பு உன்னுடைய மனதையும் திசை திருப்பிவிடக் கூடாது என்றெல்லாம் எண்ணி நான் என்னை கட்டுப்படுத்திக்கிட்டேன்.என் படிப்பை முடித்து விட்டு அப்பாவுடன் தொழிற்சாலை நிர்வாகத்தில் பங்கெடுத்துக்கொள்ள ஆரம்பித்ததுமே எனக்கு ரொம்ப மகிழ்ச்சி இனி என்ன இன்னும் சில வருடத்தில் உன் படிப்பும் முடிந்துவிடும் அதன் பின் என் காதலை உன்னிடம் கூறி உன் சம்மதம் பெற்ற பின்பு வீட்டில் பேச வேண்டும்.அதன் பின் திருமணம் இப்படி ஆயிரம் வண்ணக் கனவுகள்.யாரும் இதை மறுப்பார்கள் என்ற எண்ணமே எனக்கு அப்போது இல்லை வினு.
அத்தோடு அப்போது உன்னுடைய ஒரு சில பார்வைகளும் நடவடிக்கைகளும் கூட உன் மனதிலும் நான் இருக்கிறேனோ என்ற சந்தேகத்தை எனக்கு ஏற்படுத்தியது.ஆனால் அது குறித்து உன்னிடம் நான் நேரில் எதுவும் பேச விரும்பவில்லை.உன் கல்லூரி படிப்பு முடியட்டும் என்று நினைத்து காத்திருந்தேன்.ஹ்ம்ம் ஒருவேளை அப்போதே உன்னிடம் பேசியிருந்தால் இந்த பிரிவு துன்பம் எதற்குமே அவசியம் இல்லாமல் போயிருக்குமோ என்னவோ என வலி நிறைந்த குரலில் கூறி அவன் சற்று பேச்சை நிறுத்தவும்
அவனின் கரத்துடன் தன கரத்தை கோர்த்து அழுத்தினாள் வினி அவளின் அந்த சிறு செயல் அவனின் மனக் கட்டுப்பாட்டை உடைக்க அவளின் கரத்தை இறுகப் பற்றியபடியே நான் ரொம்பவும் உடைந்து போனேனடி.உன் பாட்டி உன்னை மணமுடிக்க எனக்கு எந்த தகுதியும் இல்லை.உன் அருகில் நிற்க கூட நான் அருகதையற்றவன்.ஏனெனில் நான் ஒரு அநாதை என்று கூறிய அந்தக் கணம் என் இதயமே சுக்கல் சுக்கலாக உடைந்து விட்டது.நான் ஒரு அநாதை என்ற அந்த உண்மை தெரிந்ததே பெரிய அதிர்ச்சி என்றால் அதோடு நான் உன்னை நினைப்பது கூட இந்த குடும்பத்துக்கு நான் செய்யும் துரோகம் என்று உன் பாட்டி சொன்னதில் நான் முற்றாக நொறுங்கிப் போனேன்.பேசாமல் இந்த குடும்பத்தை விட்டே கண்காணாமல் எங்கேயாவது போய் விடலாமா என்று கூட எண்ணினேன் வினு.ஆனால் அதுவும் என் மீது உயிரையே வைத்திருக்கும் இந்த உறவுகளுக்கு நான் செய்யும் துரோகமாய்ப் படவே என்னால் அதையும் செய்ய முடியவில்லை.
என் மனதிலுள்ள துன்பத்தை யாரிடமும் பகிர்ந்துகொள்ளக் கூட முடியாமல் நான் தவித்த தவிப்பு.அதோடு உன்னிடம் வேறு உன்னை வெறுப்பதைப் போல் நடிக்க வேண்டும். என் மனசு முழுக்க நீயே நிறைந்திருக்க உன்னை வார்த்தைகளால் வதைத்து என்னை விட்டு விலகச் செய்ய வேண்டிய கட்டாயம்.அப்போதெல்லாம் நரக வேதனை அனுபவித்தேன்டி. என்று கூறியவன் அந்த வேதனையை அப்போதும் அனுபவிப்பவன் போல் உடல் இறுக தவிப்புடன் கரங்களையும் விழிகளையும் இறுக மூடினான்.அவனின் வேதனையை உணர்ந்தவளின் விழிகளிலும் கண்ணீர்ப் பூக்கள் காதலுடன் பூக்க அடிபட்ட குழந்தையாய் தவித்தவனின் தலையைக் கோதி கரத்தை பற்றி மெல்ல விரல்களை விரித்து வருடிவிட்டாள். கூடவே அவன் தோள்களையும் வருடி ம்ஹும்..வேணாம் அத்தான் இத்தனை நாள் நீங்கள் அனுபவித்ததே போதும்.இனி பழைய துன்பங்கள் எதையும் எண்ண வேண்டாமே என்றாள் இதமாக.
அவளின் முயற்சி புரிந்தவன் போல் மெல்ல முறுவலித்தவன் எனக்கு தெரியும் வினும்மா என் வாழ்வில் இனி உன் வடிவில் மகிழ்ச்சி மட்டுமே இருக்கும் என்று ஆனால் இதுவரை நான் அனுபவித்த எந்த வேதனைகளையும் யாரிடமுமே பகிர்ந்து கொண்டதில்லை.என்னால் உன்னைத் தவிர என் மன உணர்வுகளை வேறு யாரிடமும் பகிர்ந்து கொள்ளவும் முடியாதுடி.என்றவன் தொடர்ந்து
உன்னை கோபப்படுத்தி என்னைவிட்டு விலக வைப்பதற்காக ரொம்ப மோசமாகப் பேசினேன்.எனக்கு தெரியும் உனக்கு ரோஷம் ரொம்ப அதிகம் என்று அதனால் உன் தன்மானத்தை சீண்டுவது போல பேசினேன்.நான் எதிர்பார்த்தது போலவே நீயும் கோபம் கொண்டு என்னை விட்டு விலகினாய்.நீ இங்கிருந்து போனதும் எனக்கு என் உலகமே என்னை விட்டு போனது போல இருந்திச்சுடி.வாழ்வே வெறுத்த ஒரு நிலை.எதிலுமே ஈர்ப்பில்லை.கிட்டத்தட்ட பைத்தியமே பிடித்திடுமோ என்ற நிலைக்கு வந்தபோது என் கவனத்தை முழு மூச்சாக தொழிலில் செலுத்தினேன்.உன்னை என் தவிப்பை மறக்க அது உதவியது.பசி தூக்கம் என அனைத்தையும் மறந்து இந்த நான்கு வருடங்களும் தொழில் தொழில் என்று அதிலேயே மூழ்கிப்போனேன்.
என் ஒட்டுமொத்த கவனத்தையும் தொழில் மீதே திருப்பி முழு மூச்சாய் அதில் சாதித்துக் கொண்டிருந்த போது தான் என் கவனத்தைக் கலைத்து என்னை இம்சை பண்ணவென்றே மறுபடியும் நீ வந்து குதித்தாய்.என்று அவன் சிரிப்புடன் கூறவும்
அவள் செல்ல முறைப்புடன் ஹ்க்கும் இந்த சாமியாரின் கவனமாவது கலைவதாவது.நான் இங்கு வந்த அன்று சார் தான் வீட்டுக்கு கூட வரலையே.ஆடி அசைந்து ஒரு வாரம் கழித்து வந்து பார்த்து ஆ.... ஊ... ...னு கத்திட்டுப் போனார். ஏன் அத்தான் உங்களுக்கு அவ்ளோ நாள் கழிச்சு வாற என்னை உடனே பார்க்கனும்னு தோணவே இல்லையா? எனக்கு உடனே உங்களைப் பார்க்கணும் போல எவ்ளோ ஆசையா இருந்திச்சு தெரியுமா?? என்று ஏக்கம் நிறைந்த குரலில் அவள் கூறவும் அவனுக்கு உள்ளே உருகியது.
அன்றைய நிகழ்வுக்கு பின் பூவினி இந்த இரண்டு நாட்களாக எங்கும் செல்லவில்லை.இப்போது தான் மாமன் வீட்டுக்கு வருகிறாள்.ஏனென்று தெரியாமல் ஒரு தயக்கம் அவளை ஆட்கொள்ள தயங்கியபடியே வாசலுக்கு சென்றவளை கண்ட தமிழ் எப்போதும் போல வினிக்கா என்று ஓடி வந்து அணைத்துக்கொண்டாள். உடனேயே ஒ இனி நான் உங்களை அண்ணி என்று சொல்ல வேண்டுமோ என்று கண்சிமிட்டிக் கேட்க பூவினியின் முகம் சிவந்து மலர்ந்தது.அதைக் கண்டு ஹையோ வினிக்கா வெட்கப்படுறா டோய் என்று மேலும் கலாய்த்துக்கொண்டிருக்கும் போதே அங்கு வந்த சாந்தா ஹேய் வினிக்குட்டி வாடா என்று அவளை அன்போடு அழைத்துச் சென்றார்.
அவளின் தயக்கத்தையும் வெட்கத்தையும் உணர்ந்தவர் போல தமிழ் ஜூஸ் எடுத்துட்டு வா என்று அவளை அனுப்பிவிட்டு வினியின் கையைப் பற்றி எனக்கு ரொம்ப சந்தோசமா இருக்குடா.இப்படி நீங்கள் ரெண்டு பேரும் ஜோடி சேர்ந்தா நல்லா இருக்கும்னு எங்கள் எல்லோருக்குமே மனசில ஆசை இருந்தது.அதுவும் எனக்கு ரொம்ப ஆசைடா.நீயே இந்த வீட்டுக்கு மருமகளா வரணும்னு.ஆனா உங்க மனசில என்ன இருக்கோன்னு தயங்கிட்டே இருக்கும் போது மித்திரனோட உன் கல்யாணப் பேச்சு ஆரம்பிச்சது.எனக்கு ரொம்ப கவலையாய்ப் போச்சுடா
உன் மாமாகிட்ட என் மன வருத்தத்த சொல்லி புலம்பினேன்.அவர் சொன்னார் யாருக்கு யாருன்னு விதிச்சிருக்கோ அது தான் நடக்கும்.சும்மா மனசப் போட்டுக் குழப்பிக்காதன்னு ஹ்ம்ம் நானும் அப்படி எண்ணி மனச தேத்திக்கிட்டேன். திடீர்னு பார்த்தா எல்லாமே தலைகீழா மாறி இப்படி எங்கள் எல்லாருக்கும் ஒரு இன்பஅதிர்ச்சி.ஆனாலும் ரெண்டு பெரும் செம அழுத்தம் வினி.எதையுமே காட்டிக்கல.நீ இங்கிருந்து போனதுமே நிலவனிடம் ரொம்ப மாற்றம் வினி.சரியா சாப்பிடுறது இல்லை பேச்சு சிரிப்பு எல்லாமே குறைந்து முகத்தில எப்போதுமே ஒரு வெறுமை.அதோட தொழில் தொழில்னு முழு நேரமும் தொழிற்சாலையிலேயோ அலுவலகத்திலேயோ தான் இருப்பான்.
அப்போவே உன்னோட பிரிவு தான் இவனின் மாற்றத்துக்கு காரணமோ.கூடவே வளர்ந்துட்டு இப்படி பிரிஞ்சிருக்கிறது தான் அவனைப் பாதிக்கிறது போல நீ வந்தா சரியாயிடுவான்னு நினைச்சேனே தவிர இப்படி நான் நினைச்சுக்கூட பார்க்கல.அப்படி நினைக்கிறதுக்கான வாய்ப்பையும் நீங்க ரெண்டு பேருமே தரல.சில சமயத்துல உங்க இரண்டு பேருக்கிடையிலும் ஏதாவது மனஸ்தாபம் இருக்குமோ?? பேச்சே குறைவா இருக்கேன்னு தோன்றியதுண்டு.அப்படியும் சந்தேகப்பட முடியாம நீ அவனிடமே பயிற்சி பெற செல்லவும் அந்த சந்தேகமும் மறைந்துவிட்டது. ஹ்ம்ம் ரெண்டு பேருமே ரொம்ப அழுத்தம் பா.முகத்தில கூட எதையும் காட்டிக்காம எப்படி இயல்பா நடிச்சிருக்கீங்கள். என்று செல்லக் கோபத்தோடு சாந்தா முடிக்கவும்.
அவரின் கையைப் பற்றி எதுவும் பேசாமல் தலை குனிந்து அமர்ந்திருந்தாள் பூவினி. இதற்கு அவள் என்ன பதிலைக் கூற முடியும்?
அவளின் நிலை புரிந்தவர் போல் சிரிப்புடன் அவள் கன்னம் வருடி சரி விடு.அதான் எல்லாம் முடிஞ்சுடுச்சே.இப்போ எல்லோரும் ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கோம்.என்ன என் பிள்ளைக்கு உண்மை...ப்ச் விடு உன் மாமா சொன்னது போல அதுவும் ஒரு வகையில் நிம்மதி தான்.காலம் முழுதும் அவனிடம் உண்மையை மறைத்துவிட்டோம் என்ற குற்றவுணர்ச்சி இருக்காது.என்று உள்ளே சென்ற குரலில் சாந்தா கூறவும்
பூவினிக்கு அவர் மனநிலை தெளிவாக புரிந்தது.என்னதான் வெளியே திடமாக பேசினாலும் உள்ளே தான் அவனை சுமந்து பெற்ற அன்னை இல்லை என்ற உண்மை நிலவனுக்கு தெரிந்துவிட்டதே.அவன் தன்னை இனி முழு பாசத்துடன் அணுகுவானா என்ற தவிப்பு அவரிடம் இருப்பது புரிந்தது.இதற்கு நிலவன் தான் பதில் கூற வேண்டும்.அவரின் அந்த தவிப்பை போக்க அவனால் மட்டும் தான் முடியும். என்று எண்ணியவள் அவரின் கையைப் பற்றி அழுத்திவிட்டாள்.கூடவே
உங்கள் பையன் எங்கே அத்தை கண்ணிலேயே காணோம் என்றாள்.உங்கள் பையன் என்பதில் அழுத்தம் கொடுத்து. புரிந்தாற்போல் லேசாக முறுவலித்தவர் மேலே அவன் அறையில் தான் இருக்கிறான் மா. இன்று சற்று சீக்கிரமே வீட்டுக்கு வந்துவிட்டான்.ஏதோ மனசு சரியில்லைப் போல அறைக்குள்ளேயே இருக்கிறான்.டிபன் சாப்பிடக் கூட கீழே வரவில்லை என்று கூறவும்
டிபனைக் கொடுங்கள் அத்தை உங்கள் பையனின் மனதை சரியாக்கி அவரை சாப்பிட வைக்கிறேன் என்று கூறவும் சாந்தா சிரிப்புடன் உன் அத்தானை சந்திப்பதற்கு உனக்கு ஒரு சாட்டு ம்ம் என்று அவள் காதை லேசாக திருகிவிட்டு டிபனைக் கொடுத்து அனுப்பினார்.
பூவினி சிரிப்புடன் மாடியில் கால் வைக்கவும் அண்ணி ஹ்ம்ம் ஹ்ம்ம்...என்று தமிழ் கேலி செய்யவும் போடி என்று அவளுக்கு உதட்டை சுழித்துக் காட்டிவிட்டு மேலே விரைந்தாள்.
நிலவனின் அறைக்கதவு லேசாகத் திறந்தே இருந்தது.இரு விரலால் கதவைத் தட்டினாள்.
யார்?? என்று அவனது குரல் சிறு சலிப்புடன் வெளியே வந்தது.வினி பதில் எதுவும் சொல்லாமல் மீண்டும் கதவைத் தட்டவும் எனக்கு எதுவும் வேண்டாம் ராமுண்ணா அம்மா கிட்ட நான் அப்புறமா சாப்பிட்டுக்கிறேன்னு சொல்லுங்க என்று சலிப்பும் சற்று கோபமுமாக அவன் குரல் வரவும்
சட்டென கதவைத் திறந்தவள் நான் கூட வேண்டாமா?? என்றாள் முறைப்புடன்.
அவன் வினியை அங்கு சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை என்பது அவனின் திகைப்பும் வியப்புமான பார்வையிலேயே புரிந்தது.பூவினி என வியப்புடன் அவன் அழைக்கவும்
ஆமாம் பூவினியாம் பூவினி.நீட்டி முழக்கி கொண்டு.வினு எங்கே போனாளாம் என்று மனதுக்குள்ளே நொடித்தவள்.சீக்கிரம் சீக்கிரம் இதை எவ்வளவு நேரம் தான் கையிலேயே வைத்திருப்பது.சீக்கிரம் வந்து சாப்பிடலாம் என்றாள் அதிகார தோரணையில்
அப்போதும் அவன் வியப்பு நீங்காமல் அவளையே பார்த்திருக்க ஹலோ பாஸ் இந்த லுக்கெல்லாம் அப்புறம் விடலாம் முதல்ல வந்து சாப்பிடுங்க.எனக்கு உங்ககிட்ட நிறைய பேசணும் அப்புறம் நிறைய தரணும் என்று கூறவே அவன் சிரிப்புடன் கண்கள் மின்ன நிமிரவும் ஹலோ ஹலோ உடனே கனவு காண ஆரம்பிச்சிடாதீங்க நான் தரணும்னு சொன்னது கையாலையும் காலாலையும் அதை தாங்கிக்கிறதுக்கு கொஞ்சமாச்சும் தெம்பு வேணும்னா வந்து முதல்ல இதை சாப்பிடுங்க என்றாள் மிரட்டலாய்.
நிலவனுக்கு நடப்பதை நம்பவே முடியவில்லை இவ்வளவு சீக்கிரம் அவள் கோபம் தீர்ந்து தன்னிடம் வந்து உரிமையுடன் பேசுவது வியப்பையும் மகிழ்ச்சியையும் ஒருங்கே அளித்தது.அவனுடைய பழைய வினுவைப் பார்ப்பதைப் போல் இருந்தது.இமை மூடாது அவளையே பார்த்தவன் மெல்ல எழுந்து அவளை நெருங்கினான்.
அவன் அருகில் வரவும் அவள் ஒருவித தடுமாற்றத்துடன் அவன் முகம் பார்க்கவும் மெல்லிய சிரிப்புடன் அவள் கரத்தைப் பற்றியவன் கோபமெல்லாம் போயாச்சா வினும்மா என்றான்.அவனது வினும்மாவில் உள்ளம் உருக அந்த உருகல் கண்ணில் பிரதிபலிக்க அவனை நிமிர்ந்து பார்த்தவள் மெல்ல இருந்தால் தானே போவதற்கு என்றாள் முணுமுணுப்பாக.
அவளின் பதிலில் கண்கள் மின்ன ஹே என அவன் அவளை மேலும் நெருங்கவும் சட்டென நகர்ந்தவள் முதல்ல சாப்பிடுங்க அப்புறம் பேசலாம் என்றாள் சிரிப்புடன்
அவன் அவளையே குறும்புச் சிரிப்புடன் நோக்கி அதற்கு அப்புறம்??? எனவும் முகத்தில் வெட்கமும் சிரிப்பும் போட்டியிட அதற்கப்புறம் உதை என்றாள் மிரட்டலாய்.
அவளின் சிவந்த முகத்தை ரசித்தவன் ம்ஹும்?? என புருவத்தை உயர்த்தவும் அவள் முகம் மேலும் சிவந்தது.
இருவருடைய உள்ளத்திலேயும் உற்சாகமும் மகிழ்ச்சியும் கரை புரண்டு ஓடியது.அத்தனை வருடமாக இதயத்தில் பொத்திப் பொத்தி பூட்டி வைத்த நேச வெள்ளம் கரையுடைத்தது. இதுவரை கற்பனையில் மட்டுமே இப்படி பேசி சிரித்த இருவருக்குமே அது நிஜத்தில் நடப்பதை நம்ப முடியவில்லை.அத்தனை வருடங்களும் இப்படி இனிய நிகழ்வுகள் தங்கள் வாழ்வில் இல்லை என மனதினுள்ளே எண்ணி மறுகியவர்கள் அந்த தருணத்தின் இனிமையை துளித்துளியாய் ரசித்தனர்.
இருவரின் பார்வையும் ஒன்றை ஒன்று காதலுடன் தழுவி நிற்க ஏதோ தோன்றியதைப் போல் அவனிடமிருந்து பார்வையை விலக்கியவள் சாப்பிடுங்கள் என்றாள்.அவனும் சிறு சிரிப்புடன் நீயும் சாப்பிடு எனவும் இருவரும் மனதில் ஓர் இதத்துடன் மாலைச் சிற்றுண்டியை ஒன்றாக முடித்தனர்.
அதன் பின் சற்று நேரம் மௌனமாய் அந்த தருணத்தை ரசித்த பின் வினும்மா என்று நிலவன் கை நீட்டவும் நீட்டிய அவன் கரத்தை பற்றியபடி அவன் அருகில் மெத்திருக்கையில் அமர்ந்தாள்.அவளின் கரத்தை தன் கரங்களினுள் மென்மையாய் சிறைப்பிடித்தவாறே
என்னால் இதை நம்பவே முடியவில்லை வினி.நம் வாழ்வில் இப்படி ஒரு தருணம் வரும் என்று நான் கற்பனையில் கூட எண்ணிப்பார்த்ததில்லை.என்று ஆழ்ந்த குரலில் கூறவும் வினியும் லேசாக கண் கலங்க மௌனமாக அதை ஆமோதித்தாள்.
சற்று நேரத்தில் நிஜமாகவே உனக்கு என் மீது கோபமே இல்லையா வினி என கேட்கவும்.அவனை நிமிர்ந்து பார்த்து முறைத்தவள் யார் சொன்னது இல்லையென்று நிறையவே இருக்கிறது என்றாள் முறைப்புடன் அவன் சிறு சிரிப்புடன் நீ தானே சொன்னாய் கோபம் இருந்தால் தானே போவதற்கு என்று என்று கூறவும்
அது வேறு கோபம் இது வேறு கோபம் என்றாள் பூவினி கோபக்குரலில்.
அது என்ன வேறு கோபமாம் என்று செல்லமாக கேட்டு அவள்மூக்கை பிடித்து ஆட்டவும் அவன் கரத்தை தட்டியவள் நீங்கள் என்ன பெரிய உத்தம புத்திரனா?? நான் கோபமாய் இருந்தால் எப்பாடு பட்டாவது என்னை சமாதானப் படுத்தாமல் பெரிய இவர் மாதிரி கோபம் மாற அவகாசம் கொடுத்து காத்திருக்கிறாராம்.இவ்ளோ நாள் காத்திருந்தது போதாதா?? சரியான ..............என்று ஆத்திரத்தில் அவள் பொரிந்து இடையில் நிறுத்தவும்..
பொங்கி வந்த சிரிப்பை உதட்டுக்குள் அடக்கியபடி அவளையே பார்த்திருந்தவன் சரியான என்ன வினும்மா?? சாமியாரா?? என்று குறும்புடன் கேட்கவும்
ஆமாம் அப்படியே தான் போடா என்றாள் கோபமும் சிறு சிரிப்புமாக
அவள் பேச்சைக்கேட்டு வாய்விட்டு நகைத்தவன் ரொம்ப கொழுப்புடி உனக்கு. நாம செய்ததும் தப்பாச்சே ரொம்ப கஷ்டப்படுத்திட்டோமே சரி உனக்கும் கோபம் இருக்குமே அது கொஞ்சம் ஆறட்டுமேன்னு அவகாசம் கொடுத்தா நீ என்னையே சாமியார்னு கிண்டல் பண்ற உன்னை என்றபடி சிரிப்புடன் அவள் காதைப் பற்றித் திருகியவன்.ஏதோ தோன்றியதைப் போல ஒரு ஆழ்ந்த மூச்சுடன்
வினும்மா நாம நிறைய பேசணும் டா என்றான்.அவள் ம்ம் எனவும் முதல்ல எனக்கு இதை சொல்லு நான் பொய் சொல்கிறேன்னு அதாவது நான் உன்னை வெறுக்கிற மாதிரி நடிக்கிறேன்னு எப்படி தெரிஞ்சது என் விலகலுக்கு உன் பாட்டி தான் காரணம்னு எப்படி தெரிந்து கொண்டீர்கள்.ஹப்பா இந்த உண்மை தெரியாம மண்டை வெடிச்சுடும் போல இருக்கு.மித்திரன் கிட்ட கேட்டா அவன் உன்கிட்ட கேட்டுக்கோன்னு சொல்லுறான்.உன்கிட்ட பேச வந்தா நீ பேசவே தயாரா இல்லை.இந்த ரெண்டு நாளா தலை வெடிச்சிடுச்சுடி.
ஓஹோ அப்போ சார் இந்த ரெண்டு நாளா என்கூட பேசுறதுக்கு முயற்சி பண்ணினதெல்லாம் இதை தெரிஞ்சுக்க தான்.என் மேல உள்ள பாசத்தில இல்ல.அப்படித்தானே என்று வினி கோபத்துடன் வினவவும்
அதிர்ந்த நிலவன் அம்மா தாயே மீண்டும் முருங்கை மரத்துல ஏறிடாதம்மா.சும்மா ஒரு ஆர்வத்தில தான் கேட்டேன் என்று பயந்தவன் போல் கூறவும்
முருங்கை மரத்தில ஏறுறதுக்கு நான் என்ன வேதாளமா?? என்னைப் பார்த்தால் வேதாளம் போலவா இருக்கு என்று அவள் மீண்டும் எகிறவும் சட்டென அவள் முகத்தை இரு கையிலும் ஏந்தினான் நிலவன்.அவனின் அந்த திடீர் செய்கையில் பேச்சு தடைப்பட அதிர்ந்து அவன் முகம் பார்க்கவும் அவள் விழிகளை ஊடுருவிப்பார்த்தவன் நீ வேதாளம் இல்லடி என்னோட அழகு என்று இழுத்து சட்டென இதழ்களில் ஒரு விஷமப் புன்னகை தோன்ற ஆடுகால் என்று முடித்தான்.
அவனின் திடீர்த் தொடுகையிலும் பேச்சிலும் திகைத்துப் போய் இருந்தவள் அவன் முடித்ததும் தன்னை மீறி சிரித்துவிட்டாள்.எத்தனை வருடங்களுக்கு பிறகு அவனின் இந்த சீண்டல் பேச்சு.அவள் கண்கள் லேசாக கலங்கியது.அவளின் உணர்வைப் புரிந்தவன் போல மெல்ல அவளைத் தன் தோளில் சாய்த்துக்கொண்டவன் ரொம்ப கஷ்டப்படுத்திட்டேன் இல்லடா என்றான் கம்மிய குரலில்.
அவனின் குரலே அவனின் வேதனையைப் பறைசாற்ற அவன் கரத்தை அழுத்தமாகப் பற்றியவள் என்னளவு ஏன் என்னை விட அதிகமாகவே நீங்களும் வருத்தப்பட்டிருப்பீர்கள் என்று எனக்கு தெரியும் அத்தான் என்றாள் இதமாக.
அவள் பேச்சைக் கேட்டு ஓர் ஆழ்ந்த பெரு மூச்சை எடுத்து விட்டவன். ஹ்ம்ம் ரொம்பவே டா.என்றான் கரகரத்த குரலில் பின் தொடர்ந்து உன்னை எனக்கு சின்ன வயசில இருந்து ரொம்பவே பிடிக்கும் டி.அழகான பூக்குவியலா நீ பிறந்ததில் இருந்து எனக்கு உன் மேல ரொம்ப பிரியம்.நீ வளர வளர உன்னோட ஒவ்வொரு வளர்ச்சிப் படியிலும் கூடவே இருந்த எனக்கு ஏதோ நீ என்னோட ஏகபோக உரிமை என் சொத்து உனக்கு சரி பிழைகளை எடுத்துக்கூறி உன்னை பத்திரமா பாத்துக்கறது என்னோட கடமை என்ற எண்ணம் மனசில அழுத்தமா பதிஞ்சுடுச்சு.நீ வளர வளர உன் மேல இருந்த என்னோட பாசமும் உரிமை உணர்வும் கூடிகிட்டே தான் போச்சு.அப்போ இருந்தே எனக்கு உன்னை சீண்டி பார்க்க ரொம்ப பிடிக்கும் நீ கோபத்தில முகம் சிவக்கிறப்போ ரொம்ப அழகா இருப்ப தெரியுமா?? என்று ரசனையுடன் கூறியவன் தொடர்ந்து உன்னோட அந்த கோப முகத்தைப் பார்க்கறதுக்காகவே அடிக்கடி உன்னை சீண்டுவேன்.
ஆனா நீ வருத்தப்பட்டா மட்டும் என்னால பொறுத்துக்கவே முடியாது.எப்படியாவது உன் வருத்தத்தை போக்கணும்னு மனசு துடிக்கும்.ஆனா இது எல்லாம் காதலான்னு எனக்கு அப்போ தெரியாது.நான் உன் மீதான என் நேசத்தை முதன் முதலில் உணர்ந்தது என்று கூறி சிறு சிரிப்புடன் அவளைப் பார்க்கவும் அதுவரை விழிகள் விரிய அவன் பேச்சைக் கேட்டபடியிருந்தவள்
ம்ம் சொல்லுங்க எப்போ உணர்ந்தீங்க என்றாள் ஆர்வத்துடன் அவள் ஆர்வத்தைக் கண்டு புன்னகைத்தவன் அவள் தோளைச் சுற்றி வளைத்து அணைத்துக்கொண்டு அவள் விழிகளைப் பார்த்து நீ பத்தாவது படிக்கும் போது ஒரு பையன் காதல் கடிதம் கொடுத்துவிட்டான் அத்தான் என்ன செய்வது என்று விழித்துக்கொண்டு வந்து நின்றாயே அப்போது தான்.என்றான் ஒரு குறுஞ்சிரிப்புடன் பின் தொடர்ந்து
என்னோட வினுக்கு இன்னொருத்தன் காதல் கடிதம் கொடுப்பதா என்று ஐயாவுக்கு செம கோபம். அதோட அந்த விடயத்தை நீ யாரிடமும் பகிர்ந்து கொள்ளாம என்னை நம்பி என்னிடம் வந்து சொன்னதும் மனசுக்குள்ள ஒரு இதத்தை கொடுத்தது. அப்போவே மனசுக்குள்ள இந்த செம்பூ மேல ஒரு பூ பூத்திடுச்சு என விழிகளைச் சிமிட்டி கூறவும் அவள் விழிகளும் ஒளிர்ந்தது.அதைக் கண்டு என்ன கண்ணில அப்படி ஒரு மின்னல் என அவன் வினவவும்
தன்னுடைய மனதிலும் அந்த சம்பவத்தின் போது தான் அவன் மீது வேறு வகையான எண்ணம் விழுந்ததை சிறு நாணத்துடன் சொன்னாள்.அதைக் கேட்டு வியந்தவன் ஹே அப்போவேயா?? என்று சிரித்துவிட்டு அப்போவே அத்தானை செமையா சைட் அடிச்சிருக்கேன்னு சொல்லு என்று கூறி கண் சிமிட்டினான்.
தொடர்ந்து அப்போவே என் மனசு எனக்கு புரிந்தாலும் படிக்கும் வயதில் இது தப்பு உன்னுடைய மனதையும் திசை திருப்பிவிடக் கூடாது என்றெல்லாம் எண்ணி நான் என்னை கட்டுப்படுத்திக்கிட்டேன்.என் படிப்பை முடித்து விட்டு அப்பாவுடன் தொழிற்சாலை நிர்வாகத்தில் பங்கெடுத்துக்கொள்ள ஆரம்பித்ததுமே எனக்கு ரொம்ப மகிழ்ச்சி இனி என்ன இன்னும் சில வருடத்தில் உன் படிப்பும் முடிந்துவிடும் அதன் பின் என் காதலை உன்னிடம் கூறி உன் சம்மதம் பெற்ற பின்பு வீட்டில் பேச வேண்டும்.அதன் பின் திருமணம் இப்படி ஆயிரம் வண்ணக் கனவுகள்.யாரும் இதை மறுப்பார்கள் என்ற எண்ணமே எனக்கு அப்போது இல்லை வினு.
அத்தோடு அப்போது உன்னுடைய ஒரு சில பார்வைகளும் நடவடிக்கைகளும் கூட உன் மனதிலும் நான் இருக்கிறேனோ என்ற சந்தேகத்தை எனக்கு ஏற்படுத்தியது.ஆனால் அது குறித்து உன்னிடம் நான் நேரில் எதுவும் பேச விரும்பவில்லை.உன் கல்லூரி படிப்பு முடியட்டும் என்று நினைத்து காத்திருந்தேன்.ஹ்ம்ம் ஒருவேளை அப்போதே உன்னிடம் பேசியிருந்தால் இந்த பிரிவு துன்பம் எதற்குமே அவசியம் இல்லாமல் போயிருக்குமோ என்னவோ என வலி நிறைந்த குரலில் கூறி அவன் சற்று பேச்சை நிறுத்தவும்
அவனின் கரத்துடன் தன கரத்தை கோர்த்து அழுத்தினாள் வினி அவளின் அந்த சிறு செயல் அவனின் மனக் கட்டுப்பாட்டை உடைக்க அவளின் கரத்தை இறுகப் பற்றியபடியே நான் ரொம்பவும் உடைந்து போனேனடி.உன் பாட்டி உன்னை மணமுடிக்க எனக்கு எந்த தகுதியும் இல்லை.உன் அருகில் நிற்க கூட நான் அருகதையற்றவன்.ஏனெனில் நான் ஒரு அநாதை என்று கூறிய அந்தக் கணம் என் இதயமே சுக்கல் சுக்கலாக உடைந்து விட்டது.நான் ஒரு அநாதை என்ற அந்த உண்மை தெரிந்ததே பெரிய அதிர்ச்சி என்றால் அதோடு நான் உன்னை நினைப்பது கூட இந்த குடும்பத்துக்கு நான் செய்யும் துரோகம் என்று உன் பாட்டி சொன்னதில் நான் முற்றாக நொறுங்கிப் போனேன்.பேசாமல் இந்த குடும்பத்தை விட்டே கண்காணாமல் எங்கேயாவது போய் விடலாமா என்று கூட எண்ணினேன் வினு.ஆனால் அதுவும் என் மீது உயிரையே வைத்திருக்கும் இந்த உறவுகளுக்கு நான் செய்யும் துரோகமாய்ப் படவே என்னால் அதையும் செய்ய முடியவில்லை.
என் மனதிலுள்ள துன்பத்தை யாரிடமும் பகிர்ந்துகொள்ளக் கூட முடியாமல் நான் தவித்த தவிப்பு.அதோடு உன்னிடம் வேறு உன்னை வெறுப்பதைப் போல் நடிக்க வேண்டும். என் மனசு முழுக்க நீயே நிறைந்திருக்க உன்னை வார்த்தைகளால் வதைத்து என்னை விட்டு விலகச் செய்ய வேண்டிய கட்டாயம்.அப்போதெல்லாம் நரக வேதனை அனுபவித்தேன்டி. என்று கூறியவன் அந்த வேதனையை அப்போதும் அனுபவிப்பவன் போல் உடல் இறுக தவிப்புடன் கரங்களையும் விழிகளையும் இறுக மூடினான்.அவனின் வேதனையை உணர்ந்தவளின் விழிகளிலும் கண்ணீர்ப் பூக்கள் காதலுடன் பூக்க அடிபட்ட குழந்தையாய் தவித்தவனின் தலையைக் கோதி கரத்தை பற்றி மெல்ல விரல்களை விரித்து வருடிவிட்டாள். கூடவே அவன் தோள்களையும் வருடி ம்ஹும்..வேணாம் அத்தான் இத்தனை நாள் நீங்கள் அனுபவித்ததே போதும்.இனி பழைய துன்பங்கள் எதையும் எண்ண வேண்டாமே என்றாள் இதமாக.
அவளின் முயற்சி புரிந்தவன் போல் மெல்ல முறுவலித்தவன் எனக்கு தெரியும் வினும்மா என் வாழ்வில் இனி உன் வடிவில் மகிழ்ச்சி மட்டுமே இருக்கும் என்று ஆனால் இதுவரை நான் அனுபவித்த எந்த வேதனைகளையும் யாரிடமுமே பகிர்ந்து கொண்டதில்லை.என்னால் உன்னைத் தவிர என் மன உணர்வுகளை வேறு யாரிடமும் பகிர்ந்து கொள்ளவும் முடியாதுடி.என்றவன் தொடர்ந்து
உன்னை கோபப்படுத்தி என்னைவிட்டு விலக வைப்பதற்காக ரொம்ப மோசமாகப் பேசினேன்.எனக்கு தெரியும் உனக்கு ரோஷம் ரொம்ப அதிகம் என்று அதனால் உன் தன்மானத்தை சீண்டுவது போல பேசினேன்.நான் எதிர்பார்த்தது போலவே நீயும் கோபம் கொண்டு என்னை விட்டு விலகினாய்.நீ இங்கிருந்து போனதும் எனக்கு என் உலகமே என்னை விட்டு போனது போல இருந்திச்சுடி.வாழ்வே வெறுத்த ஒரு நிலை.எதிலுமே ஈர்ப்பில்லை.கிட்டத்தட்ட பைத்தியமே பிடித்திடுமோ என்ற நிலைக்கு வந்தபோது என் கவனத்தை முழு மூச்சாக தொழிலில் செலுத்தினேன்.உன்னை என் தவிப்பை மறக்க அது உதவியது.பசி தூக்கம் என அனைத்தையும் மறந்து இந்த நான்கு வருடங்களும் தொழில் தொழில் என்று அதிலேயே மூழ்கிப்போனேன்.
என் ஒட்டுமொத்த கவனத்தையும் தொழில் மீதே திருப்பி முழு மூச்சாய் அதில் சாதித்துக் கொண்டிருந்த போது தான் என் கவனத்தைக் கலைத்து என்னை இம்சை பண்ணவென்றே மறுபடியும் நீ வந்து குதித்தாய்.என்று அவன் சிரிப்புடன் கூறவும்
அவள் செல்ல முறைப்புடன் ஹ்க்கும் இந்த சாமியாரின் கவனமாவது கலைவதாவது.நான் இங்கு வந்த அன்று சார் தான் வீட்டுக்கு கூட வரலையே.ஆடி அசைந்து ஒரு வாரம் கழித்து வந்து பார்த்து ஆ.... ஊ... ...னு கத்திட்டுப் போனார். ஏன் அத்தான் உங்களுக்கு அவ்ளோ நாள் கழிச்சு வாற என்னை உடனே பார்க்கனும்னு தோணவே இல்லையா? எனக்கு உடனே உங்களைப் பார்க்கணும் போல எவ்ளோ ஆசையா இருந்திச்சு தெரியுமா?? என்று ஏக்கம் நிறைந்த குரலில் அவள் கூறவும் அவனுக்கு உள்ளே உருகியது.