அத்தியாயம் 14
அன்று மாலையானதும் அம்மு அவளது தாயை அழைத்துக் கொண்டு மாதாந்த செக்கப்பிற்காக ஏ.கே தனியார் மருத்துவமனைக்கு வந்திருந்திருந்தாள். ஏற்கனவே எப்பொயின்ட்மென்ட் வாங்கியிருந்ததால் இலகுவாக உள் நுழைந்து விட்டாள்.
அதே மருத்தவமனையில் தான், ரிசப்ஷனில் கமலாவுடன் அக்ஷய ப்ரியாவும் வரிசையில் நின்றிருந்தாள். இது தன்னவனின் ஹாஸ்பிட்டல் அதுவும் தனக்கு உரிமையானது என்பதையரியாதவளை விதி வரிசையில் காத்திருக்க வைத்திருந்தது. அந்த ஏ.கே என்ற விலாசத்தை பார்த்த மாத்திரமே அவளது நெற்றி யோசனையில் சுருங்கியது. இருந்தும் அந்த சூழல் மேலும் சிந்திக்க இடம் கொடுக்கவில்லை. அடுத்து அவளது பெயரழைக்கப்பட தற்காலிகமாக சிந்தனையை ஒதுக்கி வைத்து விட்டு முன்னேறியவளைப் பார்த்து இப்போது அந்த ரிஷப்ஷனிஸ்ட் குழம்பி விட்டாள்.
அவளது குழப்பத்தைப் பார்த்து என்னவென கண் ஜாடையால் கேட்டவளிடம் அவளும் "நீங்க..?இப்போ இந்தப் பக்கம்...?" என ஓர் திசையை கை காட்டியவளின் பாசை அவளுக்குப் புரியவேயில்லை.
அக்ஷய ப்ரியாவை மேலும் கீழும் பார்த்த அந்தப் பெண் "நீங்க இப்போ தான் ஃபெஸ்ட் டைம் இங்க வரீங்களா...?" என அவளது பெயரைப் பார்த்துக் கொண்டே கேட்க ஆம் என தலையை ஆட்டி வைத்தாள்.
பிறகு தன் வேலை நிமித்தம் அந்த குழப்பத்திலிருந்து நீங்கியவளாக அக்ஷயாவைப் பார்த்து மென் சிரிப்புடன் தன் வேலையைத் தொடர்ந்தாள்.
அங்கே அம்முவோ இன்று எப்படியாவது தன் காதலை தீக்ஷனிடம் கூறி விட வேண்டும் என்று வந்திருந்திருந்தவளுக்கு, அருகில் தாய் கடந்த கால சிந்தனையில் வந்து கொண்டிருந்தது கருத்தில் படவில்லை.
இவளோ தீக்ஷனை வலை வீசி தேடிக் கொண்டிருக்க அவளது தேடலுக்குரியவனோ தனதறையில் ஆசனத்தில் தலை சாய்த்து சிந்தனை வயப்பட்டிருந்தான்.
அந்த வழியே வந்த தாதியிடம் அவனது அறையை கேட்டறிந்து கொண்டவள் அங்கே நடையைக் கட்டினாள். தயக்கத்துடனே கதவை திறந்தவளுக்கு தீக்ஷனைக் கண்டவுடன் மனதில் பட்டாம்பூச்சி பறந்தது.
தீக்ஷனோ ஏதோ உந்த கண்களைத் திறந்து பார்த்தவன் நிச்சயம் அங்கே இவளை எதிர்பார்த்திருக்கவில்லை என்பது அவனது அதிர்ந்த பார்வையில் புரிய அம்முவோ மனதுக்குள் சிரித்துக் கொண்டாள்.
அதற்கு தலைகீழாக அவன் "இவ எதுக்கு இங்க வந்தாள்..?" என்று குழம்பினாலும் அவளை நோக்கி "வா...வாங்க..என்ன இவ்வளவு தூரம் தனியே..? எனி ப்ராப்ளம்..?" என்றவாறு பின்னாடிப் பார்த்தான். அங்கே யாரும் இல்லாமல் போக தனியே வந்தவளின் எதிர்பாராத வருகையில் அவன் குழம்பிப் போனான்.
இவளும் அவனது பார்வை சென்ற திக்கில் பார்த்துவிட்டு குழம்பியவளாக "என்ன வாங்க போங்கனு ஃபாமலா பேசுறாரு.. ஒரு வேளை மறந்துட்டாரோ..?" என நினைத்து மனம் சுனங்கினாலும் "ச்சே ச்சே..அப்படி இருக்காது. அது தான் இவ்ளோ தூரம் தனியே வந்திருக்கேனு கேக்குறாரே..." என தனக்குத் தானே சமாதானம் செய்து கொண்டவள் வெளியே "எ..என்னைய நினைவில்லையா...?"என கேட்டு வைத்தாள்.
"என்ன பேசுகிறாள்..?" என அவன் நினைத்தாலும் "நினைவிருக்கு.." என ஒருமாதிரி குரலில் சொல்லி வைத்தான்.
அப்பாடா என நெஞ்சில் கைவைத்தவளை வேற்றுக்கிரகவாசி போல பார்த்துக் கொண்டிருந்தவனிடம் அம்முவோ நிதானித்து "நா..நான் உங்கட ஒன்னு சொல்லனும்.." என்று தயங்கினாள்.
அவனும் குழப்பத்துடன் "ம்ம் சொல்லுங்க..." என உந்த "அ..அது வந்..து.." என இழுத்தவள் தலையைக் குனிந்து கொண்டே "ஐ லவ் யூ தீக்ஷன்.." என பட்டென சொல்லி விட்டாள்.
"வாட்ட்ட்...?" என்ற அதிர்ச்சியுடன் அவன் எழுந்த வேகத்தில் நாற்காலி போய் சுவரில் மோதியது.
அவளும் "என்னாச்சு..?" என அவனது அதிர்ந்த முகத்தைப் பார்த்துக் கேட்க அவளை முறைத்தவன் அவளை அற்பமாக பார்த்த பார்வையில் பெண்ணவள் கலங்கிப் போனாள்.
"ஏன்..எ..என்னாச்சு தீக்ஷன்...?" என தவிப்புடன் கேட்டவளிடமிருந்து பார்வை அகற்றாமலே "ஒன்னுமில்லை ப்ரியா. ஐ திங் நீங்க ஏதோ கன்பியூஷன்ல இருக்கீங்க.. நீங்க பேசுனது எனக்கு வேற மாதிரி கேட்டிச்சு.." எனக் கூறினான்.
"இல்லையே. நான் அப்படி ஒன்னும் தப்பா பேசலையே. இன்ஃபெக்ட் நான் குழப்பமாவும் இல்லையே டாக்டர். தெளிவா தான் பேசுறேன்.." என தெனாவெட்டாக கூறியவளின் பதிலில் பல்லை நறநறுத்தான் தீக்ஷன்.
அதில் அவளை அலட்சியமாக பார்த்தவனின் பார்வையை அவளோ தன்னை பழிவாங்குகிறான் என தவறாக நினைத்துக் கொண்டு அன்று தன் காதலை அவன் அதிரடியாக சொன்னது போல இவனுக்கும் அதிரடி தான் சரியென நினைத்தவள் அவன் கண்ணிமைக்கும் நொடியில் அவனருகில் சென்று அவனது சேட் காலரை இழுத்து கன்னத்தில் இதழ் பதித்திருந்தாள்.
இதனை எதிர்பாராமல் திக்பிரம்மை பிடித்தது போல அதிர்ந்து நின்றிருந்தவன் அடுத்த கணம் விட்டிருந்தான் ஓர் அறை அவளது கன்னத்தில்.
அவள் அதிர்ந்து அவனைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்க அவனோ அருவெறுப்பாக அவளைப் பார்த்து வைத்தான்.
கன்னத்தில் கை வைத்து நின்றிருந்தவள் அவனது பார்வையில் துடித்தாள். உதடு துடிக்க கண்களில் கண்ணீருடன் அவனை நிமிர்ந்து பார்த்தவளிடம் "ச்சீ..நீ எல்லாம் என்ன பொண்ணு...?" என சலித்ததுமல்லாமல் அவள் முத்தமிட்ட கன்னத்தை டிசுவால் துடைக்க நொந்து போனவள் "ஏ..ஏன் லவ் பண்ணுற பையனை மு..முத்தமிட்டா தப்பா...??" என்றாள் அவன் துடைத்த டிசுவைப் பார்த்தவாறு.
அவனோ என்ன மாதிரிப் பெண்ணிவள் என சலித்துக் கொண்டு "லவ் பண்ணுற பையனை முத்தமிட்டா தப்பில்லா..அடுத்தவன்ட மனைவியா இருந்துட்டு இன்னொருத்தனை தொடுறதே மகா தப்பு..." என பார்வையால் அவளை எரித்தான்.
அவளுக்கோ அவனது வார்த்தைகளில் உடல் கூசிப் போனது. "நோ..நோ..." என கண்ணீருடன் தலையை இடம் வலம் ஆட்டிவள் "நா..நான் என்ன செய்தேன்..?நீங்க ஏ..ஏதோ தப்பா புரிஞ்சிட்டு பேசுறீங்க தீ..தீக்ஷன்.." என்றவளது பேச்சைக் கேட்க பிடிக்காதவன் எரிச்சலடைந்து "ப்ளீஸ் போறீங்களா...?" என வெளியே கைகாட்ட அதற்கு மேலும் அங்கே நிற்க தெம்பில்லாமல் வெடித்த விம்மலை அடக்கிக் கொண்டு வெளியேறியவள் தான் அங்கே நின்றிருந்த தன் தாயைக் கண்டாள்.
அம்முவைக் காணவில்லை என தேடி வந்தவர் கேட்டதோ தன் மகள் யாருடனோ பேசிக் கொண்டிருக்கும் குரலை. திறந்திருந்த பாதிக் கதவின் அந்தப் பக்கம் நின்றிருந்து இவர்களைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தவர் சர்வநிச்சயம் இந்த நிகழ்வை எதிர்பார்த்திருக்கவில்லை .
இவளோ அதிர்ச்சி அவரைப் பார்த்து "அ..அம்மா.." என்கவும் அவர் மயங்கி சரியவும் சரியாக இருந்தது.
அவர் மயங்கி வீழ்ந்த அடுத்த நொடி அம்மு "அம்மா..." என்று கத்தியதில் உள்ளேயிருந்த தீக்ஷன் அதிர்ந்து விட்டான்.
அவன் சுயநினைவுக்கு வந்து பார்க்கும் போது அம்முவோ தன் தாயை மடியில் தாங்கி "அம்மா..அம்மா கண்ண தெறந்து பாருங்கம்மா..ப்ளீஸ் மா.." என அவரை உலுக்கிக் கொண்டிருந்தாள்.
"யாரிவர்..இவர ஏன் அம்மானு சொல்லுறா இவ..?" என அந்நொடியும் அவன் குழம்பினாலும் பின் நிலைமை புரிந்தவனாக தாதியை அழைத்து அவரை அவசர சிகிச்சை பிரிவில் அனுமதித்தனர்.
தன்னைத் தேற்றுவாரின்றி வாசலில் அழுது கொண்டிருந்தவள் பின் நினைவு வந்தவளாக தந்தைக்கு அழைத்து நடந்தவற்றைக் கூற அவரும் பதறி ஓடி வந்துவிட்டார்.
அவரைக் கண்ட மாத்திரமே ஓடிப் போய் அவரது சிறகுக்குள் தஞ்சம் அடைந்தவள் "டாட்..அ..அம்மா..!? டாட்..எ..எனக்கு அவங்க வேணும்பா..." என கண்ணீர் வடித்தாள்.
அவள் வெளியே சொல்லி அழுகிறாள். அவர் சொல்ல முடியாமல் உள்ளே அழுகிறார்.
இருந்தும் தான் சோர்ந்தால் மகளை தேற்றுவது கஷ்டம் என உணர்ந்து கொண்டவர் "அம்மு ரிலேக்ஸ்டா..அம்மாவுக்கு எதுவும் ஆகாது..." என ஆறுதல் கூறினார். இல்லை தனக்கும் சேர்த்து ஆறுதலளித்துக் கொண்டாரோ..!?
இது அம்முவின் தாயாருக்கு வந்திருக்கும் இரண்டாவது அட்டாக்.
அவளோ விடாமல் தொடர்ந்து "இல்ல டாடி.. எ..என்னால தான் அம்மாக்கு இப்படியாச்சு.. நான் பாவி டாடி..." என தலையில் அடித்துக் கதறினாள்.
மகள் ஏன் இப்படி கூறுகிறாள் என்று புரியாவிட்டாலும் அவளை அப்படிப் பார்க்க பெற்றவருக்கு சகிக்கவில்லை.
ஆறுதலாக தலையை தடவி விட்டவர் "அப்படி இல்லடாமா. எல்லாம் இறைவன்ட நாட்டம். நாம என்னம்மா பண்ண முடியும். நீ ரிலேக்ஸா இருடா. அம்மாக்கு ஒன்னும் ஆகாது..." எனக் கூறிக் கொண்டிருக்கும் போது தீக்ஷன் வெளியே வந்தான். அவனால் அம்முவின் முகத்தை நிமிர்ந்து பார்க்க முடியாத நிலை. இருந்தும் அவள் அழுவதையும் அவனால் சகித்துக்கொள்ள முடியவில்லை. ஆதவிடம் சொல்லுவோமா..?வேண்டாமா? என பட்டிமன்றம் நடத்தியவன் இறுதியில் அவனுக்கழைத்து அவனது மனைவி ஹாஸ்பிடல் வந்திருப்பதாக மட்டும் கூறியவன் அழைப்பை துண்டித்திருந்தான்.
அவனும் காலையில் நடந்த சம்பவங்களுக்குப் பிறகு குழம்பி இருக்க, தீக்ஷனும் அழைக்க, "என்னவா இருக்கும்..?" என்ற யோசனையினூடே ஹாஸ்பிடல் நோக்கி விரைந்தான்.
..
கமலாம்மாவிற்கு வயதாகியதால் மூட்டு வலி என்கவும் அவரை அழைத்துக் கொண்டு வந்திருந்தாள் அக்ஷய ப்ரியா.
அவரை பரிசோதித்து விட்டு அவள் வெளியே வரவும் ஆதவ் உள்ளே நுழையவும் சரியாக இருந்தது.
அவளை எதிர்பார்த்து வந்தவன் எதிர்பாராத நேரத்தில் பார்த்ததில் அப்படியே ஸ்தம்பித்து நின்றான். சாதாரணமாக டாப்ஸ், சாரி என மாறி மாறி அணிபவள் திருமணமான பின் சாரி மட்டுமே அணிந்து வந்தாள். இன்று ஏனோ கருநீல நிற டாப் மற்றும் ஸ்கேட்டுடன் துப்பாட்டா அணிந்து வந்திருந்தவளை விட்டு பார்வையை அகற்ற முடியாமல் நின்றிருந்தான் ஆடவன்.
அவளை கீழிருந்து மேல் பார்த்து வந்தவனின் பார்வை அவளது மூக்குத்தியில் தேங்கி நின்றது. உண்மையை சொல்லப் போனால் இன்று தான் அதையே கவனிக்கிறான். (கிழிஞ்சிது போ..)
அது அவளது வதனத்துக்கு இன்னும் எடுப்பாக இருக்க அப்படியே பார்வையை உயர்த்தியவனின் கண்கள் அந்த காந்த விழிகளை கண்டு கொண்டன. அப்படியே அதன் அழகில் லயித்திருந்தவனை கமலாம்மாவின் இருமல் சத்தம் கலைத்திருந்தது.
"ப்பாஹ் என்னதான் இந்தக் கண்ணுல வச்சிருக்காளோ தெரில..." என பெருமூச்சு விட்டவன் பின் தன்னுள்ளம் போகும் போக்கில் அதற்கொரு கொட்டு வைத்து அடக்கி வைத்து விட்டு இப்போது அவளை நிதானமாக பார்த்து வைத்தான். (இவன் மகா நடிகன்டா குமாரு..)
எதிர்பாராத அவனது வருகையில் அதிர்ந்தவள் அப்படியே தலையை குனிந்திருந்ததில் இவனின் பார்வையை சந்திக்கவில்லை.
பின் கமலாம்மா இருமவும் "அம்மா..என்னாச்சுமா..?இருங்க தண்ணி எடுத்துட்டு வரேன்.." என நகர முற்பட்டவளை பார்வையாலே தடுத்து விட்டு ஆதவே எடுக்கச் சென்றான்.
அவன் அவ்விடம் விட்டகழவும் கமலாம்மாவுக்கு கொஞ்சம் இருமல் மட்டுப்பட "அம்மாடி நல்ல பையனாத் தான் இருக்காருல...?" என கூற அவளுக்கு கடந்த நாட்கள் கண் முன்னே விரிந்தன.
அதில் கலங்கியவளை கமலா கவனிக்கவில்லை. சரியாக அந்நேரம் பார்த்து ஆதவ் தண்ணீர் பாட்டிலை நீட்ட அவனறியாமல் சட்டென கண்களை துடைத்துக் கொண்டாள்.
அதனை அவனும் கவனித்தே இருந்தான். பின் ஓர் தோள் குலுக்கலுடன் அவளிடம் பாட்டிலை நீட்ட அவளும் கமலாம்மாவிற்கு பாட்டிலை வாங்கித் தந்தாள்.
பின்னர் கமலாவை கைத்தாங்கலாக எழுப்பி விட்டவளைத் தொடர்ந்து எழுந்து கொண்டவர் "வரேன் தம்பி..." எனக் கூற அவனோ "வாங்க நான் ட்ராப் பண்ணுறேன்..." என்று அழைத்தவனின் பேச்சில் இப்போது அக்ஷய ப்ரியா அதிர்ந்தாள். (என்னடா ஒரே ஷாக் காட்சியா இருக்கு...)
பின் தன்னை சமாளித்துக் கொண்டு "இ...இல்லை வேணா..நா..நாங்க ஆட்டோ பிடிச்சு போய்க்கிறோம்..." என ஒருவாறு கூறி முடிக்க அவளை ஆழ்ந்து பார்த்து விட்டு விறுவிறுவென வந்த சுவடே தெரியாமல் சென்று மறைந்தான்.
கமலாவை ஆச்சிரமத்தில் இறக்கி விட்டவள் அங்கே தனக்காக காத்திருப்பது அறியாது தனதில்லம் நோக்கி புறப்பட்டுச் சென்றாள்.
தொடரும்...
தீரா.
அன்று மாலையானதும் அம்மு அவளது தாயை அழைத்துக் கொண்டு மாதாந்த செக்கப்பிற்காக ஏ.கே தனியார் மருத்துவமனைக்கு வந்திருந்திருந்தாள். ஏற்கனவே எப்பொயின்ட்மென்ட் வாங்கியிருந்ததால் இலகுவாக உள் நுழைந்து விட்டாள்.
அதே மருத்தவமனையில் தான், ரிசப்ஷனில் கமலாவுடன் அக்ஷய ப்ரியாவும் வரிசையில் நின்றிருந்தாள். இது தன்னவனின் ஹாஸ்பிட்டல் அதுவும் தனக்கு உரிமையானது என்பதையரியாதவளை விதி வரிசையில் காத்திருக்க வைத்திருந்தது. அந்த ஏ.கே என்ற விலாசத்தை பார்த்த மாத்திரமே அவளது நெற்றி யோசனையில் சுருங்கியது. இருந்தும் அந்த சூழல் மேலும் சிந்திக்க இடம் கொடுக்கவில்லை. அடுத்து அவளது பெயரழைக்கப்பட தற்காலிகமாக சிந்தனையை ஒதுக்கி வைத்து விட்டு முன்னேறியவளைப் பார்த்து இப்போது அந்த ரிஷப்ஷனிஸ்ட் குழம்பி விட்டாள்.
அவளது குழப்பத்தைப் பார்த்து என்னவென கண் ஜாடையால் கேட்டவளிடம் அவளும் "நீங்க..?இப்போ இந்தப் பக்கம்...?" என ஓர் திசையை கை காட்டியவளின் பாசை அவளுக்குப் புரியவேயில்லை.
அக்ஷய ப்ரியாவை மேலும் கீழும் பார்த்த அந்தப் பெண் "நீங்க இப்போ தான் ஃபெஸ்ட் டைம் இங்க வரீங்களா...?" என அவளது பெயரைப் பார்த்துக் கொண்டே கேட்க ஆம் என தலையை ஆட்டி வைத்தாள்.
பிறகு தன் வேலை நிமித்தம் அந்த குழப்பத்திலிருந்து நீங்கியவளாக அக்ஷயாவைப் பார்த்து மென் சிரிப்புடன் தன் வேலையைத் தொடர்ந்தாள்.
அங்கே அம்முவோ இன்று எப்படியாவது தன் காதலை தீக்ஷனிடம் கூறி விட வேண்டும் என்று வந்திருந்திருந்தவளுக்கு, அருகில் தாய் கடந்த கால சிந்தனையில் வந்து கொண்டிருந்தது கருத்தில் படவில்லை.
இவளோ தீக்ஷனை வலை வீசி தேடிக் கொண்டிருக்க அவளது தேடலுக்குரியவனோ தனதறையில் ஆசனத்தில் தலை சாய்த்து சிந்தனை வயப்பட்டிருந்தான்.
அந்த வழியே வந்த தாதியிடம் அவனது அறையை கேட்டறிந்து கொண்டவள் அங்கே நடையைக் கட்டினாள். தயக்கத்துடனே கதவை திறந்தவளுக்கு தீக்ஷனைக் கண்டவுடன் மனதில் பட்டாம்பூச்சி பறந்தது.
தீக்ஷனோ ஏதோ உந்த கண்களைத் திறந்து பார்த்தவன் நிச்சயம் அங்கே இவளை எதிர்பார்த்திருக்கவில்லை என்பது அவனது அதிர்ந்த பார்வையில் புரிய அம்முவோ மனதுக்குள் சிரித்துக் கொண்டாள்.
அதற்கு தலைகீழாக அவன் "இவ எதுக்கு இங்க வந்தாள்..?" என்று குழம்பினாலும் அவளை நோக்கி "வா...வாங்க..என்ன இவ்வளவு தூரம் தனியே..? எனி ப்ராப்ளம்..?" என்றவாறு பின்னாடிப் பார்த்தான். அங்கே யாரும் இல்லாமல் போக தனியே வந்தவளின் எதிர்பாராத வருகையில் அவன் குழம்பிப் போனான்.
இவளும் அவனது பார்வை சென்ற திக்கில் பார்த்துவிட்டு குழம்பியவளாக "என்ன வாங்க போங்கனு ஃபாமலா பேசுறாரு.. ஒரு வேளை மறந்துட்டாரோ..?" என நினைத்து மனம் சுனங்கினாலும் "ச்சே ச்சே..அப்படி இருக்காது. அது தான் இவ்ளோ தூரம் தனியே வந்திருக்கேனு கேக்குறாரே..." என தனக்குத் தானே சமாதானம் செய்து கொண்டவள் வெளியே "எ..என்னைய நினைவில்லையா...?"என கேட்டு வைத்தாள்.
"என்ன பேசுகிறாள்..?" என அவன் நினைத்தாலும் "நினைவிருக்கு.." என ஒருமாதிரி குரலில் சொல்லி வைத்தான்.
அப்பாடா என நெஞ்சில் கைவைத்தவளை வேற்றுக்கிரகவாசி போல பார்த்துக் கொண்டிருந்தவனிடம் அம்முவோ நிதானித்து "நா..நான் உங்கட ஒன்னு சொல்லனும்.." என்று தயங்கினாள்.
அவனும் குழப்பத்துடன் "ம்ம் சொல்லுங்க..." என உந்த "அ..அது வந்..து.." என இழுத்தவள் தலையைக் குனிந்து கொண்டே "ஐ லவ் யூ தீக்ஷன்.." என பட்டென சொல்லி விட்டாள்.
"வாட்ட்ட்...?" என்ற அதிர்ச்சியுடன் அவன் எழுந்த வேகத்தில் நாற்காலி போய் சுவரில் மோதியது.
அவளும் "என்னாச்சு..?" என அவனது அதிர்ந்த முகத்தைப் பார்த்துக் கேட்க அவளை முறைத்தவன் அவளை அற்பமாக பார்த்த பார்வையில் பெண்ணவள் கலங்கிப் போனாள்.
"ஏன்..எ..என்னாச்சு தீக்ஷன்...?" என தவிப்புடன் கேட்டவளிடமிருந்து பார்வை அகற்றாமலே "ஒன்னுமில்லை ப்ரியா. ஐ திங் நீங்க ஏதோ கன்பியூஷன்ல இருக்கீங்க.. நீங்க பேசுனது எனக்கு வேற மாதிரி கேட்டிச்சு.." எனக் கூறினான்.
"இல்லையே. நான் அப்படி ஒன்னும் தப்பா பேசலையே. இன்ஃபெக்ட் நான் குழப்பமாவும் இல்லையே டாக்டர். தெளிவா தான் பேசுறேன்.." என தெனாவெட்டாக கூறியவளின் பதிலில் பல்லை நறநறுத்தான் தீக்ஷன்.
அதில் அவளை அலட்சியமாக பார்த்தவனின் பார்வையை அவளோ தன்னை பழிவாங்குகிறான் என தவறாக நினைத்துக் கொண்டு அன்று தன் காதலை அவன் அதிரடியாக சொன்னது போல இவனுக்கும் அதிரடி தான் சரியென நினைத்தவள் அவன் கண்ணிமைக்கும் நொடியில் அவனருகில் சென்று அவனது சேட் காலரை இழுத்து கன்னத்தில் இதழ் பதித்திருந்தாள்.
இதனை எதிர்பாராமல் திக்பிரம்மை பிடித்தது போல அதிர்ந்து நின்றிருந்தவன் அடுத்த கணம் விட்டிருந்தான் ஓர் அறை அவளது கன்னத்தில்.
அவள் அதிர்ந்து அவனைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்க அவனோ அருவெறுப்பாக அவளைப் பார்த்து வைத்தான்.
கன்னத்தில் கை வைத்து நின்றிருந்தவள் அவனது பார்வையில் துடித்தாள். உதடு துடிக்க கண்களில் கண்ணீருடன் அவனை நிமிர்ந்து பார்த்தவளிடம் "ச்சீ..நீ எல்லாம் என்ன பொண்ணு...?" என சலித்ததுமல்லாமல் அவள் முத்தமிட்ட கன்னத்தை டிசுவால் துடைக்க நொந்து போனவள் "ஏ..ஏன் லவ் பண்ணுற பையனை மு..முத்தமிட்டா தப்பா...??" என்றாள் அவன் துடைத்த டிசுவைப் பார்த்தவாறு.
அவனோ என்ன மாதிரிப் பெண்ணிவள் என சலித்துக் கொண்டு "லவ் பண்ணுற பையனை முத்தமிட்டா தப்பில்லா..அடுத்தவன்ட மனைவியா இருந்துட்டு இன்னொருத்தனை தொடுறதே மகா தப்பு..." என பார்வையால் அவளை எரித்தான்.
அவளுக்கோ அவனது வார்த்தைகளில் உடல் கூசிப் போனது. "நோ..நோ..." என கண்ணீருடன் தலையை இடம் வலம் ஆட்டிவள் "நா..நான் என்ன செய்தேன்..?நீங்க ஏ..ஏதோ தப்பா புரிஞ்சிட்டு பேசுறீங்க தீ..தீக்ஷன்.." என்றவளது பேச்சைக் கேட்க பிடிக்காதவன் எரிச்சலடைந்து "ப்ளீஸ் போறீங்களா...?" என வெளியே கைகாட்ட அதற்கு மேலும் அங்கே நிற்க தெம்பில்லாமல் வெடித்த விம்மலை அடக்கிக் கொண்டு வெளியேறியவள் தான் அங்கே நின்றிருந்த தன் தாயைக் கண்டாள்.
அம்முவைக் காணவில்லை என தேடி வந்தவர் கேட்டதோ தன் மகள் யாருடனோ பேசிக் கொண்டிருக்கும் குரலை. திறந்திருந்த பாதிக் கதவின் அந்தப் பக்கம் நின்றிருந்து இவர்களைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தவர் சர்வநிச்சயம் இந்த நிகழ்வை எதிர்பார்த்திருக்கவில்லை .
இவளோ அதிர்ச்சி அவரைப் பார்த்து "அ..அம்மா.." என்கவும் அவர் மயங்கி சரியவும் சரியாக இருந்தது.
அவர் மயங்கி வீழ்ந்த அடுத்த நொடி அம்மு "அம்மா..." என்று கத்தியதில் உள்ளேயிருந்த தீக்ஷன் அதிர்ந்து விட்டான்.
அவன் சுயநினைவுக்கு வந்து பார்க்கும் போது அம்முவோ தன் தாயை மடியில் தாங்கி "அம்மா..அம்மா கண்ண தெறந்து பாருங்கம்மா..ப்ளீஸ் மா.." என அவரை உலுக்கிக் கொண்டிருந்தாள்.
"யாரிவர்..இவர ஏன் அம்மானு சொல்லுறா இவ..?" என அந்நொடியும் அவன் குழம்பினாலும் பின் நிலைமை புரிந்தவனாக தாதியை அழைத்து அவரை அவசர சிகிச்சை பிரிவில் அனுமதித்தனர்.
தன்னைத் தேற்றுவாரின்றி வாசலில் அழுது கொண்டிருந்தவள் பின் நினைவு வந்தவளாக தந்தைக்கு அழைத்து நடந்தவற்றைக் கூற அவரும் பதறி ஓடி வந்துவிட்டார்.
அவரைக் கண்ட மாத்திரமே ஓடிப் போய் அவரது சிறகுக்குள் தஞ்சம் அடைந்தவள் "டாட்..அ..அம்மா..!? டாட்..எ..எனக்கு அவங்க வேணும்பா..." என கண்ணீர் வடித்தாள்.
அவள் வெளியே சொல்லி அழுகிறாள். அவர் சொல்ல முடியாமல் உள்ளே அழுகிறார்.
இருந்தும் தான் சோர்ந்தால் மகளை தேற்றுவது கஷ்டம் என உணர்ந்து கொண்டவர் "அம்மு ரிலேக்ஸ்டா..அம்மாவுக்கு எதுவும் ஆகாது..." என ஆறுதல் கூறினார். இல்லை தனக்கும் சேர்த்து ஆறுதலளித்துக் கொண்டாரோ..!?
இது அம்முவின் தாயாருக்கு வந்திருக்கும் இரண்டாவது அட்டாக்.
அவளோ விடாமல் தொடர்ந்து "இல்ல டாடி.. எ..என்னால தான் அம்மாக்கு இப்படியாச்சு.. நான் பாவி டாடி..." என தலையில் அடித்துக் கதறினாள்.
மகள் ஏன் இப்படி கூறுகிறாள் என்று புரியாவிட்டாலும் அவளை அப்படிப் பார்க்க பெற்றவருக்கு சகிக்கவில்லை.
ஆறுதலாக தலையை தடவி விட்டவர் "அப்படி இல்லடாமா. எல்லாம் இறைவன்ட நாட்டம். நாம என்னம்மா பண்ண முடியும். நீ ரிலேக்ஸா இருடா. அம்மாக்கு ஒன்னும் ஆகாது..." எனக் கூறிக் கொண்டிருக்கும் போது தீக்ஷன் வெளியே வந்தான். அவனால் அம்முவின் முகத்தை நிமிர்ந்து பார்க்க முடியாத நிலை. இருந்தும் அவள் அழுவதையும் அவனால் சகித்துக்கொள்ள முடியவில்லை. ஆதவிடம் சொல்லுவோமா..?வேண்டாமா? என பட்டிமன்றம் நடத்தியவன் இறுதியில் அவனுக்கழைத்து அவனது மனைவி ஹாஸ்பிடல் வந்திருப்பதாக மட்டும் கூறியவன் அழைப்பை துண்டித்திருந்தான்.
அவனும் காலையில் நடந்த சம்பவங்களுக்குப் பிறகு குழம்பி இருக்க, தீக்ஷனும் அழைக்க, "என்னவா இருக்கும்..?" என்ற யோசனையினூடே ஹாஸ்பிடல் நோக்கி விரைந்தான்.
..
கமலாம்மாவிற்கு வயதாகியதால் மூட்டு வலி என்கவும் அவரை அழைத்துக் கொண்டு வந்திருந்தாள் அக்ஷய ப்ரியா.
அவரை பரிசோதித்து விட்டு அவள் வெளியே வரவும் ஆதவ் உள்ளே நுழையவும் சரியாக இருந்தது.
அவளை எதிர்பார்த்து வந்தவன் எதிர்பாராத நேரத்தில் பார்த்ததில் அப்படியே ஸ்தம்பித்து நின்றான். சாதாரணமாக டாப்ஸ், சாரி என மாறி மாறி அணிபவள் திருமணமான பின் சாரி மட்டுமே அணிந்து வந்தாள். இன்று ஏனோ கருநீல நிற டாப் மற்றும் ஸ்கேட்டுடன் துப்பாட்டா அணிந்து வந்திருந்தவளை விட்டு பார்வையை அகற்ற முடியாமல் நின்றிருந்தான் ஆடவன்.
அவளை கீழிருந்து மேல் பார்த்து வந்தவனின் பார்வை அவளது மூக்குத்தியில் தேங்கி நின்றது. உண்மையை சொல்லப் போனால் இன்று தான் அதையே கவனிக்கிறான். (கிழிஞ்சிது போ..)
அது அவளது வதனத்துக்கு இன்னும் எடுப்பாக இருக்க அப்படியே பார்வையை உயர்த்தியவனின் கண்கள் அந்த காந்த விழிகளை கண்டு கொண்டன. அப்படியே அதன் அழகில் லயித்திருந்தவனை கமலாம்மாவின் இருமல் சத்தம் கலைத்திருந்தது.
"ப்பாஹ் என்னதான் இந்தக் கண்ணுல வச்சிருக்காளோ தெரில..." என பெருமூச்சு விட்டவன் பின் தன்னுள்ளம் போகும் போக்கில் அதற்கொரு கொட்டு வைத்து அடக்கி வைத்து விட்டு இப்போது அவளை நிதானமாக பார்த்து வைத்தான். (இவன் மகா நடிகன்டா குமாரு..)
எதிர்பாராத அவனது வருகையில் அதிர்ந்தவள் அப்படியே தலையை குனிந்திருந்ததில் இவனின் பார்வையை சந்திக்கவில்லை.
பின் கமலாம்மா இருமவும் "அம்மா..என்னாச்சுமா..?இருங்க தண்ணி எடுத்துட்டு வரேன்.." என நகர முற்பட்டவளை பார்வையாலே தடுத்து விட்டு ஆதவே எடுக்கச் சென்றான்.
அவன் அவ்விடம் விட்டகழவும் கமலாம்மாவுக்கு கொஞ்சம் இருமல் மட்டுப்பட "அம்மாடி நல்ல பையனாத் தான் இருக்காருல...?" என கூற அவளுக்கு கடந்த நாட்கள் கண் முன்னே விரிந்தன.
அதில் கலங்கியவளை கமலா கவனிக்கவில்லை. சரியாக அந்நேரம் பார்த்து ஆதவ் தண்ணீர் பாட்டிலை நீட்ட அவனறியாமல் சட்டென கண்களை துடைத்துக் கொண்டாள்.
அதனை அவனும் கவனித்தே இருந்தான். பின் ஓர் தோள் குலுக்கலுடன் அவளிடம் பாட்டிலை நீட்ட அவளும் கமலாம்மாவிற்கு பாட்டிலை வாங்கித் தந்தாள்.
பின்னர் கமலாவை கைத்தாங்கலாக எழுப்பி விட்டவளைத் தொடர்ந்து எழுந்து கொண்டவர் "வரேன் தம்பி..." எனக் கூற அவனோ "வாங்க நான் ட்ராப் பண்ணுறேன்..." என்று அழைத்தவனின் பேச்சில் இப்போது அக்ஷய ப்ரியா அதிர்ந்தாள். (என்னடா ஒரே ஷாக் காட்சியா இருக்கு...)
பின் தன்னை சமாளித்துக் கொண்டு "இ...இல்லை வேணா..நா..நாங்க ஆட்டோ பிடிச்சு போய்க்கிறோம்..." என ஒருவாறு கூறி முடிக்க அவளை ஆழ்ந்து பார்த்து விட்டு விறுவிறுவென வந்த சுவடே தெரியாமல் சென்று மறைந்தான்.
கமலாவை ஆச்சிரமத்தில் இறக்கி விட்டவள் அங்கே தனக்காக காத்திருப்பது அறியாது தனதில்லம் நோக்கி புறப்பட்டுச் சென்றாள்.
தொடரும்...
தீரா.
